13 Олар не къарындан, не бедений истек ичюн, не акъайнынъ къарары ичюн догъдылар. Лякин олар Алладан догъды.
Онынъ ичинде олгъан огъуллары талашып башладылар, ве Рефикъа: «Бу манъа не ичюн олды?» – деп тюшюнди ве барып, РАББИден сорады.
Ав этини бегенип, Исхакъ Исавны севе эди. Рефикъа исе Якъупны севе эди.
Исхакъ къоркъусындан чокъ титреп башлады ве бойле деди: – Я, сен кельмезден эвель манъа ав этинден кетирип ашаткъан ве мен оны багъышлагъан ким эди? Энди о, багъышлангъан оладжакъ.
Мен севген леззетли ашны азырла ве манъа кетир. Сонъ мен ашарым, ве ольмезден эвель джаным сени багъышлар.
РАББИнинъ ишлери – шанлы-шуретлидир, Онынъ адалети – эбедийдир.
Лякин ичинъизден: «Ибраим бизим бабамыз!» – деп, ич тюшюнменъиз. Мен сизлерге шуны айтам: Алла Ибраимге балаларны мына бу ташлардан япа биле.
Иса онъа шойле джевап берди: – Санъа керчектен догърусыны айтам: эгер ким юкъарыдан догъмаса, Алланынъ Падишалыгъыны корип оламаз.
Мен урлукъ сачтым, Аполлос суварды, амма Алла осьтюрди.
Алла Озю сизлерде арекет эте ве Озь эйи ирадеси ичюн сизлерде истекни де, арекетни де ярата.
О, бизни къуртарды. Япкъан инсафлы ишлеримиз ичюн дегиль, Озю мераметли олгъаны ичюн къуртарды, сувнен ювып, янъыдан яратты, Мукъаддес Рух ярдымынен бизге янъы омюр берди.
Алла истеп, акъикъат Сёзю ярдымынен бизге яшайыш берди, биз Онынъ яраткъанлары арасында биринджи ерни аладжагъымызны истеди.
Сизлер бозуладжакъ урлукътан дегиль, лякин ольмейджек урлукътан, Алланынъ тири ве эбедий Сёзюнен янъыдан догъулдынъыз.
Аллагъа, Раббимиз Иса Месихнинъ Бабасына, шукюрлер олсун! Иса Месихни олюлерден тирильтип, О, буюк мераметине коре, бизге янъы омюрни берди, тири умютни,
ве янъы догъгъан балалар киби, темиз рухий сютни истенъиз. Сонъ Рабби эйилигининъ леззетини билип, оседжексинъиз ве къуртулышкъа иришеджексинъиз.
Алладан догъулгъан эр ким гуна ичинде яшамай, чюнки онынъ ичинде Алланынъ урлугъы къала. О, гуна ичинде яшап оламай, чюнки о, Алладан догъулгъан.
Севгили достларым, бир-биримизни севейик, чюнки севги Алладандыр. Эр бир севген адам Алладан догъулгъан ве Алланы биле.
Исанынъ Месих олгъанына инангъан эр бир адам Алладан догъулгъандыр. Бабаны севген эр бир адам Онынъ Баласыны да севе.
Алладан догъулгъан эр бир адам гуна ичинде яшамагъаныны билемиз. Оны Алладан Догъулгъан къорчалай; яман онъа тиймей.
чюнки Ондан догъулгъан эр ким дюньяны енъе. Дюньяны енъген гъалебе – иманымыздыр.