5 Узеир халкътан юксек бир ерде турып, китапны ачкъанда, бутюн халкъ оны корьди. Узеир китапны ачкъан сонъ, бутюн халкъ аякъ устюне турды.
О вакъыт Сулейман: – РАББИ къара булутта булунмагъа бегенгенини айтты.
Сонъ падиша бетини чевирип, Исраильнинъ бутюн джемаатына яхшылыкъ тиледи. Исраильнинъ бутюн джемааты аякъ устюнде турды. Падиша бойле деди:
ве Сув Къапусынынъ огюндеки мейданда акъайларнынъ, апайларнынъ ве анълап оладжакъ эр кеснинъ огюнде, сабадан уйлегедже Къанунны окъуды. Бутюн халкъ Къанун Китабыны дикъкъатнен динъледи.
Узеир кятип махсус ясалгъан агъач юксекликте турды. Онынъ сагъ тарафындан Маттитья ве Шема, Аная ве Урия, Хилкия ве Маасея тура эдилер. Сол тарафындан исе Педая ве Мишаэл, Малкия ве Хашум, Хашбаддана, Зекъарья ве Мешуллам тура эдилер.
Эхуд онынъ янына якъынлашты. Падиша айры серинчик бир юкъары одада отура эди. Эхуд: – Меним санъа Алладан сёзюм бар, – деди. Эглон тахтындан турды.