3 Шу къанунны эшиткен сонъ, халкъ бутюн ябанджыларны Исраильден айырды.
Шимди бабаларынъызнынъ Алласы РАББИнинъ огюнде тёвбе этип шукюр этинъиз, Онынъ истегенини беджеринъиз ве мемлекетнинъ халкъларындан ве ябанджы апайлардан айырылынъыз.
оларнынъ къызларыны озюне ве огъулларына апай этип алдылар ве азиз сой урлугъы чешит мемлекетлернинъ халкъларынен къарышты. Бу яман иште башлыкълар ве ёлбашчылар биринджи олдылар.
Къалгъан халкъ: руханийлер, левийлилер, къапуджылар, йырджылар, Сарай хызметчилери, чешит халкълардан айырылгъан ве Алланынъ Къанунына къошулгъанларнынъ эписи, оларнынъ апайлары, огъуллары ве къызлары, – олып кечкенни анълагъан эр бир адам
Исраиллилер башкъа халкъларнынъ адамларындан айрылдылар ве озь гуналары ве бабаларынынъ япкъан къабаатлары акъкъында айтып башладылар.
Оларнен берабер чешит миллетлерден чокъ адамлар ве баягъы буюк сюрюни асыл эткен къой-эчкилернен туварлар да чыкъып кеттилер.
Эмирлер санъа – лампат, огретювлер – ярыкъ, ве опькели огют – яшайышкъа ёл.
Араларындаки ярамай адамлар озь истеклерини анълатып башладылар, Исраиль огъуллары да оларнен берабер агълап башладылар ве бойле айтып отура эдилер: «Ах, бизге этни ким береджек?
Онынъ огюнде ич кимсе Къанунны беджергенинен акъланып оламаз. Къанун адамларгъа гунанынъ не олгъаныны тек косьтере.
Лякин беля куньлеринде тул къадынларны ве оксюзлерни бакъсанъыз ве бу дюньянынъ арамлыкъларындан сакълансанъыз, сизинъ диндарлыгъынъыз Алла Бабанынъ козю огюнде темиз ве къусурсыз оладжакъ.