2 Озь истегинен Ерусалимде яшамагъа разы олгъанларны халкъ макътады.
Шеэр буюк ве кениш эди, халкъы исе чокъ дегиль, эвлер де къурулмагъан эди.
Олюмден къуртулгъан мени алгъышлай эди, тул къадыннынъ юрегини мен къувандыра эдим.
къойларымнынъ юньлеринден онъа сыджакъ урба бермедимми? Онынъ ичюн о, манъа яхшылыкъ тилемедими?
РАББИнинъ ишлери – шанлы-шуретлидир, Онынъ адалети – эбедийдир.
Кунь батмаздан эвель, залогыны мытлакъа къайтар. Сонъ о, урбасынен япынып юкълар ве санъа яхшылыкъ тилер. Алланъ олгъан РАББИнинъ козю огюнде бу иш санъа инсафлыкъ деп сайыладжакъ.
Юрегим Исраиль ёлбашчыларына, аскерликке кеткен Исраиль халкъына ынтыла! РАББИни шуретленъиз!