Сулейман, бакъыр сана япкъан ве оны азбарнынъ ортасына къойгъан эди. О, эки бучукъ метр узунлыкъта, эки бучукъ метр кенъликте, бир бучукъ метр юксекликте эди. Сананынъ устюне турып, о, Исраиль джемаатынынъ огюнде тиз чёкти ве къолларыны кокке котерди.
Мен оларгъа джевап берип, шойле дедим: – Коклернинъ Алласы бизим ярдымджымыз оладжакъ. Бизлер де, Онынъ къуллары, къурмагъа башлайджакъмыз. Сизинъ исе Ерусалимде не пайынъыз, не акъкъынъыз оладжакъ, сизинъ адларынъыз да мында анъылмайджакъ.