13 Шунынънен, сиз озюнъизнинъ урф-адетлеринъизнен Алланынъ Сёзюни ёкъ этесиз. Бунъа ошагъан даа чокъ шейлер япасыз.
Къанунда ве Алланынъ сёзлеринде догърусыны къыдырынъыз. Эгер адамлар буларгъа коре айтмасалар, оларда ярыкъ ёкътыр!
Амма адамнынъ огълу бабасынынъ эписи япкъан гуналарыны корьсе, лякин бу гуналарнынъ ич бирисини япмаса:
Мен оларгъа чокъ муим къанунларымны язып бердим, олар исе озьлерини санки оларнынъ бир иши ёкъ деп, туталар.
о бабасыны я да анасыны урьмет этмесе де олур», – дейсиз. Шунынънен, сиз озюнъизнинъ урф-адетинъиз ичюн Алланынъ Сёзюни ред этесиз.
о ана-бабасына ич бир яхшылыкъ япмаса да ола», – дейсиз.
Сонъ Иса халкъны кене янына чагъырып, шойле деди: – Эпинъиз Мени динъленъиз де, айткъанларымны анъламагъа тырышынъыз!
Фериселер ве эписи еудийлер баба-деделерининъ урф-адетлерини сакълап, къолларыны яхшы этип ювмагъандже, аш ашамагъа отурмайлар.
Фериселер ве Къанун оджалары Исадан: – Сенинъ шегиртлеринъ баба-деделеримизнинъ адетлерини не ичюн бозалар? Не ичюн ювулмагъан къолларынен отьмек ашайлар? – деп сорадылар.
Усталыкънен Алланынъ эмирини четке чекип ташлайсыз да, озь урф-адетлеринъизни кутесиз, – деди Иса.
Еудий динини туткъанымда, чокъ яшдашларыма коре мен биринджи эдим, баба-деденинъ урф-адетлерини гъайретнен тута эдим.
нефрет, ичкиджилик, намуссыз отурышлар ве шунъа ошагъан ишлер. Сизлерни эвельден тенбиелей эдим, кене эвельден айтам: бойле ишлерни япкъанлар Алланынъ Падишалыгъыны мирас этип алмайджакълар.
олар еудийлернинъ масалларына ве акъикъаттан юзь чевирген адамларнынъ буюргъанларына къулакъ асмасынлар.