12 Джинлер Исагъа ялварып: – Бизни бу домузларгъа ёлла, оларгъа кирейик, – дедилер.
Амма къолунъны узатып, онынъ беденине ве кемиклерине зарар кетирсенъ, о, Сени ачыкъ яманлайджакъ!
Онынъ шурети бутюн Суриеге даркъалды. Исанынъ алдына тюрлю хасталыкъларнен ве агъыр дертлернен чекишип юргенлерни, джин ургъанларны, паралич ургъанларны ве тутарыкъ хасталарыны кетире эдилер. Иса оларнынъ эписини тедавийлей эди.
Мукъаддес олгъан шейни копеклерге берменъиз – олар устюнъизге атылып, сизни парчаларлар. Инджилеринъизни домузлар огюне сепменъиз – оларны таптап ташларлар.
Шу ерлердеки бир байыр тёпесинде буюк бир домуз сюрюси отлап юре эди.
Иса оларгъа разылыкъ берди. Джинлер адамдан чыкъып, домузларгъа кирдилер. Сонъ эки бинъге якъын домуз тик къая устюнден гольге секирип, сув ичинде богъулып ольдилер.
Ёкъса Шейтан бизни алдатаджакъ. Биз онынъ ниетлерини яхшы билемиз.
Айыныкъ ве козь-къулакъ олунъыз. Душманынъыз Шейтан, окюрген арслан киби, юре ве биревни ютмакъ ичюн къыдыра.