19 амма аят къасеветлери, зенгинликнен алданув ве башкъа шейлер истеклери келип, сёзни бастыралар, ве урлукълар берекетсиз къалалар.
Зенгинликни топламагъа замет этме, ойле тюшюнджени биле акъылынъдан чыкъар.
Энди байлыкъ корьдим, дегенде, о ёкъ олур, къанатланып, къартал киби, кокке учар.
Янъгъыз бир адам бар эди, янында не огълу бар эди, не агъа-къардашы. Заметине сонъу олмагъан, зенгинлигине исе козю ич бир вакъыт тоймагъан эди. «Мен ким ичюн замет этем, джанымны яхшылыкътан марум этем?» Бу да – бош шей ве фена иштир.
Чапанен къазды, ташлардан темизледи, энъ яхшы юзюм чубукъларыны сачты, багънынъ ортасында къаравул къуллесини къурды, юзюм басмакъ ичюн къаяда чукъур ойды, яхшы юзюм бекледи, амма багъ кийик экши юзюмни берди.
Юзюм багъым ичюн даа нелер япмакъ кереким? Мен япмагъан шей къалдымы? Яхшы юзюм береджегини беклегенимде, не ичюн о, кийик экши юзюмни берди?
Башкъалары исе, урлукъны алгъан, тикенли топракъ киби: олар сёзни эшителер, амма оны аят къасеветлери ве зенгинликнен алданув басып богъа, ве урлукъ берекет бермей.
Иса исе шегиртлерине: – Сизге догърусыны айтам: зенгин адамнынъ Кок Падишалыгъына киргени къыйын оладжакъ.
Шимди тереклернинъ тамырлары янында балта азыр ята. Яхшы мейва бермеген эр бир терекни кесип, атешке ташларлар.
Башкъалары исе, урлукъны алгъан, тикенли топракъ киби: олар сёзни эшителер,
Рабби онъа джевап берип: – Марта, Марта, сен чокъ шей акъкъында къайгъырасынъ ве къасевет этесинъ,
Озюнъизге бакъынъыз, юреклеринъиз ахлякъсыз ишлер, сархошлыкъ ве аят къайгъылары ичюн агъыр олмасынлар. О кунь, тузакъ киби, сизге апансыздан кельмесин!
Мендеки мейва бермеген эр бир пытакъны О, кесип ташлай. Мейва берген эр бир пытакъны исе, даа чокъ мейва берсин деп, пытап темизлей.
Бу дюньягъа уйманъыз, амма, акъылынъыз янъы олгъан сайын, денъишинъиз ве Алланынъ яхшы, гузель ве къусурсыз истегенини сынап анъланъыз.
бир вакъытлары, бутюн бу дюнья киби, коклер тюбюндеки падишалыкъ башлыгъынынъ эмиринен, итаатсыз адамларда чалышкъан рухнынъ истегенинен яшай эдинъиз.
Бизим курешимиз къангъа ве беденге къаршы дегиль, лякин башлыкълар, акимиетлер, къаранлыкъ дюньянынъ укюмдарлары, коклер тюбюндеки яман рухий кучьлерге къаршыдыр.
Ич бир шейге къасевет этменъиз, амма эр вакъыт дува окъуп ве ялварып, эр бир истегинъизни Алланынъ алдында миннетдарлыкънен ачынъыз.
Бу дюньядаки зенгин адамларгъа буны буюр: олар гъурурланмасын, келип-кеткен зенгинликке дегиль, Аллагъа умют багъласынлар. О, бизге эр шейни бизим кейфленювимиз ичюн бол-бол бере.
Демас шимдики дюньяны севип, мени къалдырды ве Тессалонике шеэрине кетти. Креск – Галатиягъа, Тит – Далматиягъа кеттилер.
Эгер бу шейлер сизде олса, эм де артып турса, о вакъытта сиз Раббимиз Иса Месихни бильмек ёлунда файдасыз ве мейвасыз къалмазсынъыз.
Севги акъшамларынъызда бу адамлар – къара лекелердир. Олар сизлернен берабер къоркъмайып ашап-ичелер, лякин тек озьлерини бакъалар. Олар – ельнен алып кетирильген ягъмурсыз булутлардыр, кеч кузьде мейвасыз къалгъан, тамырынен чыкъарылып ташлангъан, эки кере ольген тереклердир.