21 Исанынъ якъын адамлары буны эшитип: – О акъылдан азды, – деп, Оны алып кетмеге кельдилер.
Еху эфендисининъ хызметчилерине чыкъып, ондан: – Эписи яхшымы? – деп сорадылар. – Не ичюн санъа бу дели кельди? – Сиз бу адамны билесинъиз, онынъ айткъаны да сизге белли, – деди Еху.
«Ехояда руханийнинъ ерине РАББИ сени руханий къойды. РАББИнинъ Эвинде баш олып, акъылдан тайгъан, пейгъамберлик этмеге тырышкъан адамларны тутып да, оларны къалыпкъа къойып, зынджырларнен багълайджакъ эдинъ.
Оларнынъ джеза куньлери кельди, эсап куньлери башланды. Исраиль бильсин ки, гуналары чокълугъындан, душманлыгъы буюклигинден пейгъамберлерни – ахмакъ, рухландырылгъан адамларны – дели саялар.
Исанынъ анасынен къардашлары келип чыкътылар. Озьлери эвге кирмейип, Оны чагъырмакъ ичюн бир адамны ёлладылар.
Араларындан чокълары: – Оны джин ургъан, О, акъылдан айырылгъан! Оны не ичюн динълейсиз? – дей эдилер.
Павел озюни бойле къорчалагъанда, Фест къатты сеснен онынъ сёзюни больди де: – Акъылдан тайгъансынъ, Павел! Буюк алимлик сени акъылдан аздырды! – деди.
Биз акъылдан азгъан киби корюнсек, бу, Алла ичюндир. Акъыллы лафлар этсек, бу, сизлер ичюндир.