8 Къадынлар къабирден чыкъып, къачып кеттилер. Оларны буюк бир шашкъынлыкъ басып къалтыратты. Къоркъкъанларындан кимсеге бир шей айтмадылар.
Алланынъ адамы Гехазийге: – Белинъни багъла, элинъе меним таягъымны ал да, бар. Ёлда бирисини расткетирсенъ – селямлашма, сеннен селямлашсалар – селямыны алма. Таягъымны баланынъ бетине къой, – деди.
Къадынлар тез-тез къабирден чыкъып, буюк къуванчнен къоркъугъа толып, Исанынъ шегиртлерине хабер этмеге чаптылар.
Иса бу сёзлерни айтып битиргенинен, адамлар Онынъ огреткенине шаштылар.
Сиз исе барып, Пётргъа ве Исанынъ башкъа шегиртлерине айтынъыз: «О сизлерден эвель Галилеягъа бараджакъ. Озю айткъаны киби, Оны анда корерсиз», – деди.
Афтанынъ биринджи кунюнде, саба эрте тирильген Иса башта магдалалы Мерьемге корюнди. Ондан О, еди джинни къувгъан эди.
Янынъызгъа не акъча кисеси, не торба, не аякъкъап алынъыз. Ёлда ич кимсеге селям берменъиз.
Олар шашып, бир хаялет корьгенлерини тюшюнип, пек къоркътылар.