2 Олар: «Тек бу иш байрам куньлеринде олмасын. Ёкъса халкъ башыны котерир», – дей эдилер.
Адамнынъ юрегинде чокъ ниет бар, лякин РАББИнинъ мурады ерине келир.
Адамларнынъ икмети, анълайышы, насиаты – РАББИнинъ огюнде бош шей.
Яшлыкътан сабыр этмеге огренген адамгъа яхшы олур!
– Эки куньден сонъ Песах Байрамы оладжагъыны билесиз. Инсан Огълу сатыладжакъ ве хачкъа мыхланаджакъ, – деди.
Амма: «Тек бу иш байрам куньлеринде олмасын, ёкъса халкъ исьян котереджек», – дедилер.
Баш руханийлер ве Къанун оджалары буны эшитип, Исаны ольдюрмек ичюн чаресини къыдыра эдилер. Бутюн халкъ Онынъ огретювине шашкъаны ичюн, олар Ондан къоркъа эдилер.
“Адамлардан”, – десек исе…?» Амма олар халкътан къоркъа эдилер. Эписи адамлар Ягъяны пейгъамбер деп сая эдилер.
Песах ве Маясыз Пишкен Пите Байрамына эки кунь къалгъан эди. Баш руханийлер ве Къанун оджалары Исаны гизли тутып, ольдюрмеге имкяныны къыдыра эдилер.
Иса Бетания къасабасында, лепра хасталыгъынен чекишкен Симоннынъ эвинде софра башында олгъанда, бир къадын алебастрдан ясалгъан савут ичинде, пек паалы темиз къокъулы ягъ алып кельди. О савутны парлап, ягъны Исанынъ башына тёкти.
Эгер “Адамлардан”, – десек, бутюн халкъ бизни ташларнен ураджакъ. Халкъ Ягъянынъ пейгъамберлигине къатты инана», – дей эдилер.
Песах денильген Маясыз Пишкен Пите Байрамы якъынлаша эди.
Фериселер исе бир-бирине: – Коресизми, энди ич бир шей япып оламайсыз. Онынъ артындан бутюн дюнья кетти! – дей эдилер.
Халкъ арасындан базылары бу сёзлерни эшитип: – Акъикъатен, бу адам – анавы Пейгъамбердир, – дедилер.