5 Адам башкъасыны ёллай, оны ольдюрелер. О исе, хызметчилерини ёллай бере, амма юзюмджилер оларнынъ бирисини котеклей, дигерини ольдюрелер.
Сен чокъ йыл оларнен сабырлы олдынъ, Озь Рухунънен, пейгъамберлеринъ ярдымынен оларны тенбиелединъ, амма олар динълемедилер. Сонъра Сен оларны ябанджы халкъларнынъ къолуна бердинъ.
Къалгъанлары исе падишанынъ хызметчилерини тутып, хорлап ольдюрелер.
Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.
Къуванынъыз ве шенъленинъиз! Коклерде сизинъ мукяфатынъыз буюктир! Сизден эвель яшагъан пейгъамберлер де шойле къувулгъан эдилер.
Багънынъ саиби даа башкъа бир хызметчисини оларгъа ёллай. Олар исе, онынъ башыны урып тешелер ве масхаралап къувалайлар.
Багъ саибининъ даа бир адамы къала; о, севимли огълу экен. Саип: «Огълумдан утанырлар», – деп, оны сонъунда ёллай.
Мен сизге айткъаным шудыр: язылгъаны киби, Ильяс энди кельди, адамлар исе онынънен истегенлерини яптылар.
Бабанъыз мераметли олгъаны киби, сиз де мераметли олунъыз.