21 Пётр, эвельки вакъианы хатырлап, Исагъа: – Равви! Бакъса, Сен къаргъагъан инджир тереги къуруп къалгъан, – деди.
Гунакярнынъ эвини РАББИ къаргъай, инсафлы адамларнынъ эвини исе багъышлай!
Ёл четинде бир инджир терегини корип, онынъ янына барды. Иса япракълардан гъайры ич бир шей тапмайып, терекке: – Энди сенинъ мейванъ эбедий олмасын! – деди. Инджир тереги исе шу ань къуруп къалды.
базар мейданларында урьметнен селям бермесини ве адамлар тарафындан «Равви» дегенлерини истейлер.
Сизлерге исе «Равви» демесинлер, чюнки сизинъ бир Оджанъыз бар. Сиз бир-биринъизге – агъа-къардашсынъыз.
Сонъ сол тарафындакилерине: – Эй, лянетлилер! Ёкъ олунъ козюмден! Шейтангъа ве онынъ мелеклерине азырланылгъан эбедий атешке тюшюнъиз!
Шу арада шегиртлери: – Равви, аш ашаса, – деп Исаны чагъырдылар.
Ким Раббини севмесе, онъа лянет олсун! Марана та – я Рабби, кель!