23 Иса, этрафына козь ташлап, шегиртлерине: – Зенгин адамларгъа Алланынъ Падишалыгъына кирмеге агъыр! – деди.
Алтынгъа мен ишандыммы? Шу темиз маденге: «Сен – умютимсинъ», – дедимми?
– Сизлерге догърусыны айтам: эгер сиз денъишмесенъиз ве балалар киби олмасанъыз, Кок Падишалыгъына кирмезсиз.
Сизлерге догърусыны айтам: ким Алланынъ Падишалыгъыны бала киби къабул этмесе, анда киралмайджакъ, – деди.
Лякин, бу сёзлерни эшиткенинен, адам къайгъы ичинде о ерден чыкъып кетти. Онынъ байлыгъы буюк эди де.
Иса адамларнынъ о къадар таш юрекли олгъанларына къайгъырып, этрафына кедер ве ачувнен бакъты. Къолу сакъат адамгъа исе: – Къолунъны узат! – деди. О, сакъат къолуны узаткъанынен, къолу тюзельди.
Амма Иса буны япкъан къадынны этрафында козьлеринен къыдыра эди.
Иса онынъ къайгъыргъаныны корип: – Зенгин адамларгъа Алла Падишалыгъына кирмек не къадар агъырдыр!
Иса джевап берип: – Санъа керчектен догърусыны айтам: эгер ким сувдан ве Рухтан догъмаса, Алланынъ Падишалыгъына кирип оламаз, – деди.
Агъа-къардашлар, тюшюнинъиз, Алла сизни чагъыргъан вакъытта сиз насыл адамлар эдинъиз? Аранъызда инсан ольчюсине коре акъыллы олгъанлар чокъ дегиль, къуветли олгъанлар чокъ дегиль, мырза олгъанлар да чокъ дегиль.
Севимли агъа-къардашларым, динъленъиз: бу дюньянынъ фукъарелерини сайлагъан Алла Озю дегильми? О, оларны иманда зенгин япты ве севгенлерге сёз берильген Падишалыгъыны берди.
Эй, Алладан вазгечкен адамлар, дюньянен дост олгъаны Аллагъа душман олгъаныны бильмейсизми? Шунынъ ичюн, дюньянен дост олмагъа истеген адам Аллагъа душман ола.
Бойлеликнен, Раббимиз ве Къуртарыджы Иса Месихнинъ эбедий Падишалыгъына кириш ёлу сизлерге кенъ ачыладжакъ.