8 Мен сизлерни сувгъа батырып темизлейим, О исе, сизлерни Мукъаддес Рухнен темизлейджек.
Меним опькеме къулакъ асынъыз, сонъ мен сизге озь рухумны тёкеджегим, сёзлеримни айтаджагъым.
Бойле ал чокъкъа сюреджек, амма сонъундан устюмизге юкъарыдан Рух энеджек, сахра багъ-багъчагъа чевириледжек, багъча да орман киби юксек оладжакъ.
Сувсагъан топракъкъа сувларны, къуру ерге озенлерни акъызаджагъым. Балаларынъа Рухумны тёкеджегим, эвлятларынъа багъышлавымны береджегим.
– Ондан сонъ Мен эр бир джангъа Рухумны береджегим, ве огъулларынъызнен къызларынъыз пейгъамберлик этеджек, сизинъ къартларынъыз тюшлер кореджек, ве йигитлеринъиз руялар кореджек.
Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Бу – тёвбе бельгисидир. Амма артымдан Келеяткъан менден къудретлидир. Мен Онынъ аякъкъапларыны котерип, пешинден кетмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
О, шойле хитап этип айта эди: – Меним пешимден менден Къудретлиси келеята. Мен эгилип, Онынъ аякъкъапларынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим.
О куньлерде Галилеянынъ Назарет шеэринден Иса келип чыкъты. Ягъя Оны Иордан озенине батырып чыкъарды.
Ягъя исе эписине: – Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Амма менден къудретлиси келеята, мен Онынъ аякъкъапларынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
Ягъя оларгъа джевап берип: – Мен адамларны сувгъа батырып чыкъарам. Лякин аранъызда сизлерге белли олмагъан бириси бар.
Мен Оны танымай эдим. Лякин адамларны сувгъа батырып темизлемек ичюн мени Ёллагъан: «Рух кимнинъ устюне энеяткъаныны корьсенъ, Мукъаддес Рухнен Темизлейиджи Одыр», – деген эди манъа.
Ягъя адамларны сувгъа батырып темизлей эди, сиз исе бир къач куньден Мукъаддес Рухнен темизленеджексинъиз.
Пётрнен кельгенлер Исагъа инангъан сюннет этильген еудийлер эди. Олар Мукъаддес Рух башкъа халкъларнынъ устюне энгенини корип, шашып къалдылар,
Мына, сонъки куньлерде бойле шей оладжакъ, – дей Алла: – Мен эписи адамларнынъ устюне Озь Рухумны ягъдыраджагъым. Сизинъ огъул ве къызларынъыз пейгъамберлик япаджакълар, йигитлеринъиз руялар кореджеклер, къартларынъыз беджериледжек тюшлер кореджеклер.
Эписи Мукъаддес Рухкъа толдылар ве Рух оларгъа муим шейлер айтмагъа берген къабилиетинен эджнебий тиллерде лакъырды этип башладылар.
Биз ким олмасакъ да – еудийми, юнанмы, къулмы, азатмы – эпимиз бир Рухнынъ ярдымынен бир беденде бирлештик, ве эпимиз бир Рухны къабул эттик.