10 Иса сувдан чыкъкъанда, кок ярылды да, О, Алланынъ Рухуны корьди. Рух Исагъа гогерджин киби эне эди.
– Мына – къулум! Мен оны сайладым ве онъа ярдым этем! О – джанымнынъ чырагъыдыр. Онъа Озь Рухумны бердим; О, халкъларгъа адалетликни илян этер.
Сен коклерни яргъайдынъ, ашагъы тюшкейдинъ! Сенинъ огюнъде дагълар,
30-ынджы йылы, дёртюнджи айынынъ бешинджи кунюнде мен Кевар озенининъ ялысында сюргюн этильгенлернинъ арасында эдим. О вакъыт коклер ачылды, ве мен Алладан кельген руяларны корьдим.
Батырылгъан сонъ, Иса аман сувдан чыкъты. Шу ань Онынъ огюнде кок ачылды да, Иса Алланынъ Рухуны корьди: О, гогерджин киби ашагъа энип, Исагъа къонды.
Коклерден: – Сен Меним севимли Огълумсынъ, Сенден пек мемнюним, – деген бир сес эшитильди.
О куньлерде Галилеянынъ Назарет шеэринден Иса келип чыкъты. Ягъя Оны Иордан озенине батырып чыкъарды.
Мукъаддес Рух беден корюнишинде, гогерджин сымасында Онынъ устюне энди. Коктен: – Сен Меним севимли Огълумсынъ, Мен Сенден разым, – деген сес эшитильди.