4 Бу акъкъында Ешая пейгъамбернинъ китабында язылгъан эди: Сахрада бир сес гудюрдей: – Раббининъ ёлуны азырланъыз, кечеджек ерлерини тюм-тюз этинъиз!
Рабби дей: – Джыйыштырынъыз, темизленъиз, ёлны тегизленъиз, халкъымнынъ ёлундан юрмеге кедер эткен балабан ташларны ве чёплюкни алынъыз.
Кечинъиз, араба къапуларындан кечинъиз, халкънынъ ёлуны ачынъыз! Джыйыштырынъыз, темизленъиз, ёлны тегизленъиз, ташларыны джыйынъыз, халкълар ичюн байракъны котеринъиз!
О, бабаларнынъ юреклерини балаларына, балаларынынъ юреклерини бабаларына чевиреджек. Ёкъса Мен келип, топракъны къаргъайджагъым ве ёкъ этеджегим.
Ешая пейгъамбер Ягъянынъ акъкъында шойле айткъан: Сахрада бир адам къычыра: – Раббининъ ёлуны азырланъыз, кечеджек ерлерини тюм-тюз этинъиз!
Сахрада онынъ сеси янъгъырайджакъ: – Раббининъ ёлуны азырланъыз, кечеджек ерлерини тюм-тюз этинъиз!
Ешая пейгъамбернинъ айткъаны киби, Ягъя шай деди: – Раббининъ кечеджек ёлуны тюм-тюз этинъиз, – деп, сахрада бир сес къычыра. Мен бу сес олам.
Ягъя, адамларнынъ эписи онынъ ярдымынен имангъа кельсин деп, ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмеге кельди.