8 Олардан къоркъма. Мен сенинъ янынъда оладжагъым ве олардан къуртараджагъым, – деди РАББИ.
– Мен сеннен олурым. Сени Мен ёллагъаным акъкъында олгъан алямет будыр: сен халкъны Мысырдан алып чыкъкъан сонъ, бу дагънынъ устюнде Аллагъа ибадет этерсинъиз, – деди Алла.
Сувларнынъ ичинден кечкенинъде, янынъда оладжагъым, озенлерден кечкенинъде, богъулмайджакъсынъ, атештен кечкенинъде, янмайджакъсынъ, алев сени якъмайджакъ.
– Мен, Мен Озюм гонълюнъизни аладжагъым! Не ичюн сиз оледжек адамдан, от киби олгъан адам огълундан къоркъасынъыз?
Эй, адалетни бильгенлер! Эй, юреклеринде Къануным олгъан халкъ! Динъленъиз Мени! Адамлар сизни яманлагъанларындан къоркъманъыз, куфюр сёзлеринден отюнъиз патламасын!
Сен тур, азырлан! Санъа бутюн буюраджакъларымны оларгъа айт. Олардан къоркъма! Ёкъса, оларнынъ козьлери огюнде сени урып йыкъарым.
Олар санъа къаршы дженк этеджек, амма сени енъип оламайджакълар. Мен сеннен оладжагъым, сени къуртараджагъым, – деди РАББИ.
Амма меннен РАББИ, къоркъунчлы дженкчи кибидир. Бунынъ ичюн мени къувалагъанлар абынырлар ве мени енъалмазлар, буюк масхара оладжакълар. Ниетлерини беджермейджеклер, лякин эбедиен масхара оладжакълар, ич бир вакъыт адамларнынъ акъылларындан чыкъмайджакъ.
Мен сеннен, сени къорчалайджагъым, – дей РАББИ. – Араларында сени дагъыткъан бутюн халкъларны ёкъ этеджегим, сени исе ёкъ этмейджегим. Сени адалетнен джезалайджагъым, джезасыз сени къалдырмайджагъым.
Йирмея акъкъында исе Вавилон падишасы Невукъаднеццар къаравулларнынъ башлыгъы Невузарадангъа:
Сизлер къоркъкъан Вавилон падишасындан къоркъманъыз. Ондан къоркъманъыз, – дей РАББИ. – Мен сизнен! Сизлерни къорчалайджагъым, онынъ къолундан къуртараджагъым.
– Бизим санъа бунъа джевап бермеге кереги ёкъ. Башымызнынъ язысы олса, биз ибадет эткен Алламыз бизни къызгъан соба атешинден къуртара биле ве сенинъ къолунъдан да, падиша, къуртарыр.
Бунъа о: – Иште, мен дёрт багълы олмагъан, атешнинъ ортасында юрген акъайны корем. Оларгъа да бир тюрлю зарар ёкъ. Дёртюнджисининъ къыяфети исе аллаларнынъ огълуна ошай, – деди.
Амма олардан къоркъманъыз! Эр бир сакъланылгъан шей озь вакътында ачыладжакъ, ве эр бир сыр белли олур.
Мен сеннен бераберим, ич кимсе санъа яманлыкъ япамайджакъ, чюнки бу шеэрде чокъ адамларым бар», – деди.
Мен сени миллетинънинъ къолундан ве башкъа, Мен сени ёллагъан халкъларнынъ къолундан къуртараджагъым.
Руханийлер, Пётр ве Юханнынъ джесаретини корип, олар окъумагъан, адий адамлар олгъаныны билип, пек тааджиплендилер. Сонъ оларнынъ Исанен олгъанларыны анъладылар.
Энди, Рабби, оларнынъ къоркъузгъанларына бакъ ве Сенинъ Сёзюнъни толу джесаретнен айтмакъ къуветини къулларынъа бер.
Мен Хабер ичюн зынджырларнен багълангъан эльчи олам. Кереги киби, джесарет ве ачыкълыкънен Къуванчлы Хаберни бильдирейим деп, дува окъунъыз.
Къуветли ве джесаретли олунъыз, олардан къоркъманъыз ве чекинменъиз, чюнки сизнен Алланъ олгъан РАББИ кетеята. О, сизни къалдырмайджакъ ве ташламайджакъ.
Огюнъден кетеяткъан РАББИ сеннен оладжакъ. О сени къалдырмайджакъ ве ташламайджакъ. Къоркъма ве дешет тюбюне къалма.
Бутюн омрюнъиз девамында сизге къаршы кимсе турып оламайджакъ. Мен Мусанен олгъаным дайын, сеннен оладжагъым. Сенден айырылмам ве сени ташламам.
Мен санъа эмир этем: къуветли ве джесаретли ол, къоркъма, отюнъ патламасын. Къайда бармасанъ, Алланъ олгъан РАББИ сенинъ эр баргъан еринъде янынъда оладжакъ.