Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Фаалиет 7:2 - Мукъаддес Китап

2 Стефан сёз алып, бойле деди: – Эй, дин къардашлар ве бабалар, мени динъленъиз! Ибраим бабамыз Харан шеэрине кочип, анда ерлешмезден эвель, даа Месопотамияда олгъанда, онъа шерефли Алла корюнди

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Фаалиет 7:2
29 Iomraidhean Croise  

Терах, къасдийлилернинъ Ур шеэринден чыкъып, Ханаан топрагъына кетмек ичюн ёл алды. О, огълу Ибрамны, Хараннынъ огълу олгъан Лут торуныны ве огълу Ибрамнынъ апайы олгъан Сарей келинини янына алды. Лякин Харан шеэрине келип, анда ерлештилер.


РАББИ Ибрамгъа: – Озь юртунъдан чыкъып, сой-сопларынъны ве баба эвини къалдыр да, Мен санъа косьтереджек ерге кет.


Ибрам къадыны Сарейни, огълан къардашынынъ огълу Лутны, озюнинъ Харандаки бутюн ишлеп тапылгъан мал-мулькюни ве эписи хызметчилерини янына алып, Ханаан мемлекетине ёл алды ве анда кельди.


РАББИ Ибрамгъа: – Мен – РАББИм. Бу топракъны санъа бермек ичюн, Мен сени къасдийлилернинъ Ур шеэринден чыкъардым, – деди.


– Агъаларым, сиз къайдансынъыз? – деп сорады чобанлардан Якъуп. – Харанданмыз, – деп джевап бердилер олар.


Сен Озюнъ, я РАББИ, Алла, Ибрамны сайлап алдынъ ве оны къасдийлилернинъ Ур шеэринден алып чыкъардынъ ве онъа «Ибраим» адыны бердинъ.


Онынъ васиетини ве шаатлыкъларыны туткъанлар ичюн РАББИнинъ бутюн ёллары – севги ве акъикъаттыр.


Яшлыгъымда япкъан гуналарымны ве къанун бозгъанымны эсинъде тутма. Лякин Сенинъ буюк севгинъ ве Сенинъ эйилигинъ ичюн, мени эсинъе кетир, я РАББИ!


Я РАББИ, Аллам, мен Сенден ярдым истедим, ве Сен мени тедавийлединъ.


Баба-деделерим ёкъ эткен миллетлерни аллалары къуртардымы? Гозан ве Харанны, Рецеф ве Телассардаки Эден огъулларыны къуртардылармы?


Деденъиз Ибраимге, сизни догъгъан Сареге бакъынъыз. Мен Ибраимни чагъыргъанда, о, бир адам эди. Мен оны багъышладым, онъа чокъ эвлятлар бердим.


Олар къычырып, бири-бирине бойле дей эдилер: – Ордуларнынъ РАББИси Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! Бутюн ер юзюни шурети толдура!


Бизге ёлдан урулмагъа берме, яманлыкътан къорчала.


– Юкъары коклерде Аллагъа шан-шурет! О мемнюн олгъан адамларгъа ер юзюнде барышыкъ олсун! – дедилер.


Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.


Ешая буны айткъанда, Месихнинъ шуретини корип, Онынъ акъкъында айта эди.


– Эй, дин къардашлар ве бабалар! Энди огюнъизде озюмни акълагъан сёзлеримни динъленъиз!


О, буны айткъан сонъ, фериселернен саддукийлер арасында буюк дава чыкъып, топлашув экиге болюнди.


Баш руханий Стефандан: – Бу сёзлер догърумы? – деп сорады.


Бу икметни дюнья акимлеринден ич бириси анъламады. Эгер оны анълагъан олсалар, шуретли Раббини хачкъа мыхламаз эдилер.


эм де Раббимиз Иса Месихнинъ Алласына, шуретли Бабагъа ялварам: сиз Алланы билинъиз деп, О сизге рухий акъылданеликни ве анълавны берсин,


Шунынънен биз умютимизнинъ бахтлы беджерилювини, улу Алланынъ ве Къуртарыджымыз Иса Месихнинъ шуретнен кельгенини беклейик.


Огълунда Алланынъ Шурети парылдай, ве Онда Алланынъ Озю дос-догъру бутюнлей корюне. О, Озь къудретли Сёзюнен дюньядаки эр шейни бирликте багълап тура. Гуналар ичюн одеме эткен сонъ, О, юксекликтеки Юдже Алланынъ онъ тарафында ерлешти.


Ибраим Алланы иман ярдымынен динъледи. Алла оны чагъыргъанда, Ибраим къайда бараджагъыны бильмейип, онъа бериледжек мемлекетке ёлгъа чыкъты.


Агъа-къардашларым, шуретли Раббимиз Иса Месихке иман этип, адамларнынъ эписине бир бакъынъыз.


Ехошуа бутюн халкъкъа бойле деди: – Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИнинъ сёзлерини динъленъиз: Эвель-эзельден деделеринъиз, Ибраимнинъ бабасы Терах ве Нахор Фират дерьясынынъ башкъа тарафында яшай эди ве башкъа аллаларгъа хызмет эте эдилер.


– Я Рабби, бизим Алламыз! Сен шан-шурет ве шерефни, эм де кучь-къудретни алмагъа ляйыкъсынъ! Сен бутюн барлыкъны яраттынъ; эр шей Сенинъ истегинънен яратылды ве тири олды.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan