2 Экинджи куню де, зияфет вакътында падиша Эстерден: – Юрегинъ не истей, Эстер къыраличе? Оны беджереджегим! Истеклеринъ насыл? Падишалыкънынъ ярысыны сорасанъ биле, санъа бериледжектир! – деп сорады.
– Не олды, Эстер къыраличе? Юрегинъ не истей? Падишалыкънынъ ярысыны сорасанъ биле, санъа бериледжектир! – деди онъа падиша.
Шарап ичкен вакъытта падиша Эстерге: – Юрегинъ не истей? Оны беджереджегим! Истеклеринъ насыл? Падишалыкънынъ ярысыны сорасанъ биле, санъа бериледжектир! – деди.
Падиша ве Хаман Эстер къыраличенинъ зияфетине кельдилер.
Падиша Эстер къыраличеге: – Шушан къалесинде ехудалылар 500 адамны ве Хаманнынъ он огълуны ольдюрип ёкъ эттилер. Падишалыкънынъ башкъа виляетлеринде олар нелер яптылар? Юрегинъ не истей? Оны беджереджегим! Башкъа истеклеринъ насыл? Олар да япыладжакълар, – деди.
Эм сёз берди: – Менден не сорасанъ, береджем, падишалыгъымнынъ ярысыны биле береджем, – деди.
Шимдигедже Меним Адымдан Бабадан ич бир шей сорамадынъыз. Соранъыз ве аладжакъсыз, ве къуванчынъыз там оладжакъ.
Бинъбашы йигитнинъ къолундан тутып, оны бир четке чекти де: – Манъа не айтаджакъ эдинъ? – деп сорады.