Меним башкъа, бу къоштан олмагъан къойларым да бар. Оларны да алып кельмек керегим. Олар да Меним сесимни эшитеджеклер, ве бир чобаннен бир сюрю оладжакъ.
Озюнен эр бир шейни Онынъ ярдымынен барыштырмагъа, ердеки ве коклердеки эр бир шейлерге хачта тёкюльген къаны ярдымынен тынчлыкъ-аманлыкъ кетирмеге истеди.
Эгер сизлер Месихнен берабер ольген олсанъыз ве бу дюньянынъ рухий кучьлеринден азат этильген олсанъыз, не ичюн бу дюньядакилерге ошайсыз ве: «Тийме, ашама, тутма!» киби къаиделерге бойсунасыз?
Мында шимди не юнан бар не еудий, не сюннетли бар не сюннетсиз, не варвар бар не скиф, не къул бар не азат, лякин тек Месих бар. О – эр шей ве эр шейдедир.
Ибраим онъа эр бир шейден онда бир пайыны берди. Мелкиседек адынынъ биринджи манасы – «догърулыкъ падишасы», сонъра о, Салим шеэрининъ падишасы, яни тынчлыкъ-аманлыкъ падишасыдыр.