Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Эфеслилерге 1:17 - Мукъаддес Китап

17 эм де Раббимиз Иса Месихнинъ Алласына, шуретли Бабагъа ялварам: сиз Алланы билинъиз деп, О сизге рухий акъылданеликни ве анълавны берсин,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Эфеслилерге 1:17
56 Iomraidhean Croise  

Я РАББИ, улулыкъ, къудрет, шереф, гъалебе ве шан Сенинъкидир! Коклерде ве ер юзюндеки эр шей Сенинъки! Сен, РАББИ, Падишасынъ! Сен эр шейден Юджесинъ!


Сенинъ акъкъынъда къулакънен эшиткен эдим, шимди исе козьлеримнен Сени корьдим.


Онынъ васиетини ве шаатлыкъларыны туткъанлар ичюн РАББИнинъ бутюн ёллары – севги ве акъикъаттыр.


Яшлыгъымда япкъан гуналарымны ве къанун бозгъанымны эсинъде тутма. Лякин Сенинъ буюк севгинъ ве Сенинъ эйилигинъ ичюн, мени эсинъе кетир, я РАББИ!


Я РАББИ, Аллам, мен Сенден ярдым истедим, ве Сен мени тедавийлединъ.


Мен акъыл-идракъ берген эписи усталаргъа айт, Харун Меним баш руханийим олсун деп, оны айырып азиз этмек ичюн, олар онъа азиз урбалар тиксинлер.


Адамнынъ руху хасталыкъкъа даяныр, руху сёнюк олса, оны насыл кечирир?


о заман РАББИ къоркъусыны анълап, Алла акъкъында бильгини тапарсынъ.


Онынъ ичинде РАББИнинъ Руху олып, Онъа акъыл ве анълав, насиат, кучь ве бильги береджек ве Алладан къоркъмагъа огретеджек.


Аллалары алла олмаса да, насылдыр бир халкъ аллаларыны денъиштирдими? Меним халкъым исе озь шуретли Алласыны файдасыз путларгъа денъиштирди.


Мен – РАББИ олгъанымны бильсинлер деп, оларнынъ акъылларыны ачаджагъым. Олар Меним халкъым оладжакълар, Мен де оларнынъ Алласы оладжагъым. Бутюн джан-юрегинен Манъа бериледжеклер.


Эндиден сонъ кимсе бири-бирине, ич кимсе достуна: «РАББИни билинъиз», – деп акъыл огретмейджек, олар эписи, яшы-къарты, Мени биледжеклер, – дей РАББИ. – Мен оларнынъ къабаатларыны багъышлайджагъым, гуналарыны да бир даа акъылыма кетирмейджегим.


Бирев макътанса, Мени анълагъанынен ве бильгенинен макътансын. Мен – РАББИм! Дюньяда севгинен яхшылыкъ этем, адалет ве догърулыкънен суд этем. Мен булардан разы олам, – дей РАББИ.


Фарс падишасы Кореш учюнджи йыл падишалыкъ япкъанда, Алла Даниялгъа (онынъ башкъа ады Белтешаццар эди) бир хабер ёллады. Бу хабер догъру олып, буюк дженк акъкъында эди. Лякин Даниял бу хаберни яхшы анълады, корьген шейлернинъ фаркъына барды.


Сенинъ падишалыгъынъда бир акъай бар, онда мукъаддес аллаларнынъ руху бар. Къартбабанънынъ куньлеринде онда ярыкъ, бильги ве аллаларнынъ акъылына тенъ олгъан акъыл тапылгъан эди. Къартбабанъ падиша Невукъаднеццар оны тылсымджылар, фалджылар, къасдийлилер ве ырымджаларнынъ башлыгъы этип къойды.


‌О вакъытта Иса сёзюни девам этти: – Бабам, кок ве ернинъ Раббиси! Шуретлейим Сени, чюнки Сен шуны акъыллылар ве бильгилилер ичюн гизли эттинъ, кучюк балаларгъа исе ачтынъ!


Бабам Манъа эр шейни берди. Бабадан башкъа кимсе Огълуны бильмей. Огълундан башкъа эм де Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе Бабаны бильмей.


Иса онъа: – Сен бахтлы адамсынъ, Симон Бар-Йона! Бу сырны санъа къан ве беден дегиль, Меним Коклердеки Бабам ачты.


Олар: – Рабби, козьлеримиз ачылсын! – дедилер.


Бизге ёлдан урулмагъа берме, яманлыкътан къорчала.


О вакъыт не айтаджагъынъызны сизге Мукъаддес Рух огретеджек, – деди.


– Юкъары коклерде Аллагъа шан-шурет! О мемнюн олгъан адамларгъа ер юзюнде барышыкъ олсун! – дедилер.


Мен сизни ойле бир лафкъа уста ве икметли этерим ки, сизге къаршы чыкъкъанлардан ич бириси къаршынъызгъа турып, ич бир шей айтып оламаз.


О – Акъикъат Рухудыр. Дюнья Оны къабул этип оламаз, чюнки Оны корьмей ве бильмей. Сиз исе Оны билесиз, чюнки О, сизнен булуна ве ичинъизде къаладжакъ.


Къорчалайыджы исе, Меним Адымдан Баба ёллайджакъ Мукъаддес Рух, сизге эр шейни огретеджек ве Меним сизге айткъан эписи сёзлеримни акъылынъызгъа кетиреджек.


Бу ишлерни япаджакълар, чюнки олар не Бабамны, не Мени таныдылар.


Эбедий аят исе – Сени, бирден-бир акъикъий Алланы, эм де Сен ёллагъан Иса Месихни танып-бильмектир.


– Манъа тийме! – деди Иса Мерьемге. – Мен Бабамнынъ янына даа котерильмедим. Бар да, агъа-къардашларыма шойле айт: «Мен Озь Бабама ве сизинъ Бабанъызгъа, Меним Аллама ве сизинъ Алланъызгъа котерилем».


амма онынъ сёзюндеки икметке ве Рухкъа къаршы чыкъып оламай эдилер.


Стефан сёз алып, бойле деди: – Эй, дин къардашлар ве бабалар, мени динъленъиз! Ибраим бабамыз Харан шеэрине кочип, анда ерлешмезден эвель, даа Месопотамияда олгъанда, онъа шерефли Алла корюнди


Алланы акъылда тутмагъа бир шей саймагъанлары ичюн, Алла оларны бозукъ акъыл укюмине берди, ве олар разылыкъ олмагъан ишлерни япып башладылар.


Сонъ Раббимиз Иса Месихнинъ Бабасы олгъан Алланы бир юрекнен ве бир агъызнен шуретлеп олурсынъыз.


Бири Рухнен акъыллы сёзлер айта, башкъасы айны шу Рухнен бильги даркъата.


Сонъ, дин къардашларым, мен сизге келип, белли олмагъан тиллерде лаф этип башласам, амма не Алланынъ сёзлерини анълатсам, не акъыл огретсем, не пейгъамберлик япсам, не сизни ич бир шейге окъутсам, сизлерге насыл файда кетиририм?


Бизлерге исе Алла буны Озь Руху ярдымынен бильдирди. Рух бутюн шейлерни, атта Алланынъ терен тюшюнджелерини тешкерип бакъа.


Бу икметни дюнья акимлеринден ич бириси анъламады. Эгер оны анълагъан олсалар, шуретли Раббини хачкъа мыхламаз эдилер.


Файдасыз олса да, макътанмагъа меджбурым. Энди Рабби манъа косьтерген шейлерни ве берген хаберлерни айтаджагъым.


Алланы, Раббимиз Иса Месихнинъ Бабасыны, шуретленъиз! О, бизге Месихте эр бир коклердеки рухий бахшышны берди.


Бу сыр адамларнынъ эвельки несиллерине бильдирильмеди, шимди исе Месихнинъ азиз эльчилерине ве пейгъамберлерге Мукъаддес Рухнен ачылды:


ве, эпимиз иманда ве Алланынъ Огълуны бильгенимизде бирликке кельмегендже ве пишкин бир адам олмагъандже, бойле олур.


Бизден ким кемалаткъа еткен олса, бойле тюшюнсин. Лякин эгер сиз башкъаджа тюшюнсенъиз, Алла сизге буны ачар.


О, озюне къаршы тургъанларгъа йымшакълыкънен огют-насиат бермек керек. Бельки, Алла бойле адамларгъа тёвбе этмеге ёл ачар, ве олар акъикъатны билир,


Павел, Алланынъ къулу ве Иса Месихнинъ эльчиси, – Алла мени Онынъ сайлагъан адамларыны имангъа чагъырмагъа ве оларгъа диндар яшайыш акъкъында акъикъатны огретмеге ёллады. Бу акъикъат


Агъа-къардашларым, шуретли Раббимиз Иса Месихке иман этип, адамларнынъ эписине бир бакъынъыз.


О бизни Озюне Озь шуретинен ве гузель ахлягъынен чагъыргъаныны бильгенимизде, Онынъ Алла дайын къудрети бизге яшайышкъа ве иманлы арекетлерге керекли эр бир шейни багъышлады.


Раббимиз ве Къуртарыджы Иса Месихнинъ эйилигинде яшанъыз, Оны даа зияде билинъиз. Шимди ве эбедиен Онъа шурет олсун! Амин.


– Амин! Эйилик ве шурет, икметлик, шукюр, шереф, кучь ве къудрет, эбедиен бизим Алламыздадыр! Амин!


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan