Сонъра Узеир турып, Алланынъ Эвинден кетти, Эльяшивнинъ огълу Ехохананнынъ эвине кетти. Анда келип, бир шей ашамады ве сув ичмеди, эсирликтен кельгенлернинъ имансыз иши себебинден агълады.
«Бар да, Шушанда олгъан эписи ехудалыларны топла. Мен ичюн ашамакътан вазгечинъиз, учь кунь не гедже, не куньдюз ашаманъыз-ичменъиз. Мен де хызметчи къызларымнен берабер ашамакътан вазгечерим. Сонъ, къанунгъа къаршы олса да, падишанынъ янына барарым. Эгер мен ольсем – олерим».
Корнелий джевап берип: – Бундан дёрт кунь эвель, айны шу вакъытта, саат учьте, мен эвимде дува окъумакъта эдим. Бирден йылтырагъан урба кийген бир адам огюмде пейда олды.