11 О заман шу адамлар сюрюнен келип, Даниялнынъ озь Алласына дува этип мерамет сорагъаныны корьдилер.
ве, оларны эсирге алгъан душманларынынъ ерлеринде олып, бутюн юрекнен ве бутюн джаннен Санъа къайтсалар, Сен оларнынъ бабаларына берген топракъкъа, Сен сайлап алгъан шеэрге ве мен Сенинъ Намынъа къургъан Сарайгъа айланып дува окъусалар,
РАББИнинъ Ады шуретине шукюр этинъиз! Мукъаддес шуретли ерде РАББИге ибадет этинъиз!
Эй, къылычтан къуртулгъанлар! кетинъиз, токътаманъыз! Даа узакъта олгъанда, РАББИни акъылынъызда тутунъыз, Ерусалим акъкъында тюшюнинъиз.
Сонъра бу баш везирлер ве виляетлер башлыкълары падишагъа сюрюнен келип, онъа: – Дарьявеш падиша! Эбедий яша!