10 Падишанынъ анасы огълунынъ ве онынъ мырзаларынынъ сеслерини эшитип, зияфет эвине кирди ве бойле деди: – Падиша, эбедий яша! Тюшюнджелеринъ сени къоркъузмасын, чырайынъ да ап-акъ кесильмесин!
Бат-Шева падишагъа ергедже эгилип: – Падиша-эфендилерим Давут даима яшасын! – деди.
Сизлер исе ялан къурасынъыз, эпинъиз – файдасыз экимлерсиз.
Бош лафларнен манъа гонъюль бермеге истейсинъизми? Джевапларынъыз ялангъа толудыр.
– Падиша! Эбедий яша! Къулларынъа тюшюнъни айт, ве биз онынъ манасыны тарифлермиз, – дедилер.
Олар: – Падиша, эбедий яша!
О вакъыт падишанынъ чырайы денъишти, онынъ тюшюнджелери оны шашырдылар, онынъ бель багъламлары такъаттан кесильдилер, тизлери де бири-бирине урунып башладылар.
Даниял падишагъа: – Падиша! Эбедий яша!
Сонъра бу баш везирлер ве виляетлер башлыкълары падишагъа сюрюнен келип, онъа: – Дарьявеш падиша! Эбедий яша!