Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Даниял 2:47 - Мукъаддес Китап

47 Падиша Даниялгъа: – Сен бу сырны ачып олгъанынъ себебинден, керчектен сизинъ Алланъыз – аллаларнынъ Алласы, падишаларнынъ Раббисидир ве сырларны ачкъан Алладыр! – деди.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Даниял 2:47
34 Iomraidhean Croise  

Сонъ фыравун Юсуфкъа: – Алла бунынъ эписини санъа ачкъаны ичюн, сен киби акъыллы ве икметли адам ёкътыр.


Сонъ о ве онен берабер олгъанларнынъ эписи Алланынъ адамына къайтып кельдилер. Келип, онынъ огюнде турып: – Шимди мен билем ки, Исраильден башкъа бир ерде Алла ёкъ экен! Энди менден, сенинъ къулунъдан, бир бахшыш къабул эт, – деди.


О, руханийлерден оларнынъ акъылыны тартып алыр, озь ерлеринде къатты отургъан акимиетлерни авдарыр,


Вавилоннынъ ортасында тал тереклерине арфаларымызны асып къойгъан эдик.


Бизни эсир этип алгъанлар, бизни о ерде масхара этип, бизден йыр айтып бергенимизни истей эдилер: «Сион йырларындан айтып беринъиз!» – деп, джанымызны къыйнай эдилер.


«Алла къайдан бильсин? Юдже Алланынъ хабери бармы?» – дейлер.


Йыр. Асафнынъ зебуры.


Онынъ яшынлары дюньяны ярыкълата, ер юзю буны корип титрей.


РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Бакъынъыз, Мен шимальден Тирге къаршы падишаларнынъ падишасыны, Вавилон падишасы Невукъаднеццарны алып келеджегим, атларны ве дженк арабаларыны, атлыларынен ордусыны ве чокътан-чокъ аскерлерни кетиреджегим.


Падиша истегенине коре арекет этеджек. О, пек юкселеджек, озюни эписи аллалардан даа буюк саяджакъ, аллаларнынъ Алласы акъкъында куфюр сёзлер айтаджакъ ве, Алла бутюнлей ачувланмагъандже, истеген ишлерини беджереджек. Къарар этильген шей оладжакъ.


О геджеси сыр Даниялгъа руяда ачылды,


О, сырлы ве гизли шейлерни ача, къаранлыкъта не олгъаныны биле, ярыкъ Онен яшай!


Амма коклерде сырларны ачкъан Алла бардыр. О санъа, Невукъаднеццар падиша, ахыр заманда не оладжагъыны ачты.


Сен тёшегинъде олгъанынъда, корьген тюшюнъ ве руяларынъ бойле эди: Сен, падиша, тёшегинъде яткъанда, не оладжагъыны тюшюне эдинъ. Сырларны ачкъан Алла не оладжагъыны санъа косьтерди.


Бу сырны РАББИ манъа да ачты. Мен эписи адамлардан акъыллы дегилим. Амма сен, падиша, онынъ тарифини анъла деп ве не акъкъында тюшюнгенинъни биль деп, манъа бу сыр ачылды.


Сен – падишасынъ, падишаларнынъ падишасысынъ! Коклердеки Алла санъа падишалыкъ, акимиет, къудрет ве шурет берди.


Шимди, эгер сиз азыр олсанъыз, боразан, къавал, кифара, арфа, сантыр, тулуп-зурнанынъ ве чешит тюрлю чалгъы алетлерининъ сеслерини эшиткенде, йыкъылып, мен япкъан алтын путкъа табынынъыз. Эгер табынмасанъыз, къызгъан соба атешининъ ортасына бирден ташланаджакъсынъыз. О заман насыл алла сизни меним къолумдан къуртарыр? – деди.


О заман Невукъаднеццар: – Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негонынъ Алласы шан-шуретлидир! О, Озюнинъ Мелегини ёллады ве Озюнинъ Онъа умют эткен къулларыны къуртарды. Олар падишанынъ эмирине бойсунмадылар ве озь Алласындан гъайры башкъа аллагъа ибадет этмемек ве онъа табынмамакъ ичюн, озь беденлерини атешке бердилер.


Мен бойле эмир этем: «Эр бир халкътан, миллеттен, тильден ким Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негонынъ Алласына къаршы яман сёзлер айтса, о, парча-парча кесиледжек, онынъ эви кубре обалары оладжакъ!» Бойле къуртаргъан башкъа алла ёкътыр, – деди.


Сен корьген терегинъ балабан осип ве къавий олып, юксеклигинен кокке тийген ве бутюн ер юзюнде корюнген эди.


Невукъаднеццар падишанен буларнынъ эписи олды.


Ер юзюнде эписи яшагъанлар бир шей дегиллер. О, эм коктеки ордунен, эм ер юзюнде яшагъанларнен Озю истегенини эте. Онынъ къудретли къолуны кимсе токътатып оламаз! Ондан: «Сен не япасынъ?» – деп кимсе сорап оламаз!


Сенинъ падишалыгъынъда бир акъай бар, онда мукъаддес аллаларнынъ руху бар. Къартбабанънынъ куньлеринде онда ярыкъ, бильги ве аллаларнынъ акъылына тенъ олгъан акъыл тапылгъан эди. Къартбабанъ падиша Невукъаднеццар оны тылсымджылар, фалджылар, къасдийлилер ве ырымджаларнынъ башлыгъы этип къойды.


РАББИ-ТААЛЯ Озь ниетлерини къуллары пейгъамберлерге ачмагъандже, бир шей япмаз.


О вакъыт онынъ юрек сырлары ачыкъ-айдын олур, ве о, бетинен ерге атылып: «Алла керчектен аранъыздадыр!» – деп, Аллагъа ибадет этер.


Алланъыз олгъан РАББИ – аллаларнынъ Алласы, раббилернинъ РАББИсидир, улу, къудретли ве къоркъунчлы Алладыр! О адамларнынъ бетине бакъмай, къапарлар алмай,


Иса Месихнинъ келювини исе макътавгъа ляйыкъ бирден-бир Укюмдар, падишаларнынъ Падишасы, эфендилернинъ Эфендиси вакъты-саатинде косьтерир.


– Аллаларнынъ Алласы – РАББИ, аллаларнынъ Алласы – РАББИдир! О, биле, эм Исраиль де бильсин! Эгер биз бугунь РАББИге къаршы турып, ондан юзюмизни чевирсек, РАББИ бизни бугунь аджымасын!


Ишанчлы Шаат, олюлер ичинден биринджи олып тирильген ве ер юзюндеки падишаларнынъ Султаны олгъан Иса Месих де сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин! О, бизни севгени ичюн, Озь къаныны тёкип, бизни гуналарымыздан къуртаргъаны


Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.


Онынъ урбасы ве баджагъында ойле бир ад язылгъан: «Падишаларнынъ Падишасы ве раббилернинъ Раббиси».


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan