12 Падиша бунъа гъазапланды ве пек ачувланды. О, Вавилондаки эписи акъыллы адамларны къырмагъа эмир этти.
Ахмакъны ачувы ольдюрир, акъылсызны пахыллыгъы гъайып этер.
Алла мерамет эйлемекни унуткъанмы, шефкъатыны гъазап къапладымы?» Сэла
Падишанынъ гъазабы – олюм хаберджиси, лякин икметли адам оны ятыштырыр.
Падишанынъ гъазабы арсланнынъ окюрюгине ошай, онынъ разылыгъы исе – отнынъ устюнде чыкъ кибидир.
Падишанынъ гъазабы арсланнынъ окюрюгине ошай, оны ачувлаткъан озь джанына зарар кетире.
Ачувлы адам къавгъа чыкъара, гъазаплы да чокъ акъсызлыкъ япа.
Бундан сонъ Даниял Арьёкъкъа кельди (падиша Арьёкъкъа Вавилоннынъ акъыллы адамларыны ольдюрмеге буюргъан эди). Онъа келип: – Вавилондаки акъыллы адамларны ольдюрме. Мени падишагъа кирсет, ве мен онъа тюшнинъ манасыны тарифлерим, – деди.
Падиша джевап берип, къасдийлилерге: – Сёзюм къатты. Эгер сизлер манъа тюшни ве онынъ манасыны айтмасанъыз, парча-парча кесиледжексинъиз, эвлеринъиз де кубре обалары олур.
Невукъаднеццар гъазапланып ве ачувланып, Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негоны кетирмеге эмир этти. Бу акъайлар падишагъа кетирильдилер.
О вакъыт Невукъаднеццар Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негогъа гъазапланды, ве олар онынъ козюнден чыкътылар. О, собаны адети узьре якъкъанларындан еди къат кучьлюдже якъмагъа эмир этти.
Онъа берген буюклигининъ огюнде эписи халкълар, миллетлер ве тиллер къалтырай ве ондан къоркъа эдилер. О, истегенини ольдюре эди, истегенини сагъ къалдыра эди, истегенини юксельте эди, истегенини алчата эди.
Ирод исе, тылсымджы алимлер оны алдаткъанларыны корип, пек ачувланды ве, олардан билип алгъан вакъыткъа коре, Вифлеемде ве онынъ этрафында эки яшына етмеген эписи огълан балаларны ольдюрмек ичюн аскер ёллады.
Мен исе сизге айтам: ким агъа-къардашына кин тутса биле, махкемеде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «къабакъ баш» десе, Юксек Шура огюнде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «акъылсыз кяфир» десе, джеэннем атешине огърамагъа ляйыкъ оладжакъ.