Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Даниял 11:36 - Мукъаддес Китап

36 Падиша истегенине коре арекет этеджек. О, пек юкселеджек, озюни эписи аллалардан даа буюк саяджакъ, аллаларнынъ Алласы акъкъында куфюр сёзлер айтаджакъ ве, Алла бутюнлей ачувланмагъандже, истеген ишлерини беджереджек. Къарар этильген шей оладжакъ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Даниял 11:36
47 Iomraidhean Croise  

Вавилоннынъ ортасында тал тереклерине арфаларымызны асып къойгъан эдик.


РАББИден къоркъунъыз, эй, Онынъ азизлери! Ондан къоркъкъан адам ич мухтадж олмаз.


Адамнынъ юрегинде чокъ ниет бар, лякин РАББИнинъ мурады ерине келир.


Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы бутюн ер юзюнде эвельден тайинленген къырылувны толусынен этеджек.


Якъынларда гъазабым ятышаджакъ, ачувнен Ашшурны ёкъ этеджегим.


Ашшургъа беля! Оны, таякъны киби, къолумда тутам, ачувымда ве гъазабымда халкъларны джезалайым!


Сен: «Кокке чыкъарым, Алланынъ йылдызларындан юкъары тахтымны къоярым, Цафон дагъында, аллалар топлангъан дагъында отураджагъым.


Булутларнынъ тёпесине котериледжегим, Юдже Алла киби оладжагъым», – деп тюшюндинъ.


Кет, халкъым, ички одаларынъа кир, артынъдан къапуларынъны къапат! Раббининъ гъазабы кечкендже, аз вакъыткъа сакъланып отурынъыз.


Къурбан атеши чокътан азырланды, падишаны терен чукъурдаки буюк атеш беклей. Атешинде одуны пек чокъ. РАББИнинъ уфюрмеси, янгъан кукюрт киби, оны туташтыраджакъ.


Башындан башлап сонъунадже оладжагъыны хабер этем, къадимий заманлардан даа олмагъан шейлер акъкъында айтам: – Ниетлерим оладжакъ, истеген эр шейни япаджагъым.


Сен Молек путкъа барып, онъа бахшыш оларакъ зейтюн ягъыны кетире эдинъ, къокъулы мислеринъни онъа аджымаздан масраф эте эдинъ, эльчилеринъни узакъ ерлерге ёлладынъ, оларны тап олюлернинъ дюньясына йибердинъ.


– Инсан огълу! Тирнинъ башлыгъына бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Юрегинъ къопайды, сен: «Мен – аллам! Денъизлернинъ ортасында мен алланынъ тахтында отурам», – дединъ. Озюнъни Алла киби акъыллы сайдынъ, лякин сен инсансынъ, Алла дегильсинъ.


Сизлер Меним огюмде макътандынъыз, Манъа къаршы чокъ лаф эттинъиз. Мен буны эшиттим.


Запт этиджи истегине коре арекет этеджек, онъа къаршы кимсе туралмайджакъ. Гузель топракъта о, ордусыны къояджакъ, ве о топракъны бутюнлей ёкъ этмеге кучю оладжакъ.


Сонъра къудретли бир падиша чыкъаджакъ. Буюк акимиетнен о, падишалыкъ этеджек ве озь истегине коре арекет этеджек.


Падиша бабаларынынъ аллаларыны акъылына кетирмейджек, не къадынлар севген аллагъа, не де ич бир башкъа аллагъа сайгъы косьтермейджек, озюни эр кестен устюн тутаджакъ.


Сонъ мен озеннинъ сувлары устюнде тургъан кетен урбалы адамнынъ джевабыны эшиттим. О, сагъ ве сол къолуны кокке котерип ве эбедий Яшагъаннынъ адынен ант этип, бойле деди: – Учь бучукъ йыл кечкенинен ве азиз халкънынъ кучю бутюнлей биткенинен, буларнынъ эписи беджериледжек!


Падиша Даниялгъа: – Сен бу сырны ачып олгъанынъ себебинден, керчектен сизинъ Алланъыз – аллаларнынъ Алласы, падишаларнынъ Раббисидир ве сырларны ачкъан Алладыр! – деди.


Онъа берген буюклигининъ огюнде эписи халкълар, миллетлер ве тиллер къалтырай ве ондан къоркъа эдилер. О, истегенини ольдюре эди, истегенини сагъ къалдыра эди, истегенини юксельте эди, истегенини алчата эди.


Амма онынъ юреги кибирленгенде, руху мераметсиз олып, о, макътанып юзьсюз шейлер япкъанда, о, падиша тахтындан алып ташлангъан, эм де шурети ондан алынгъан эди.


Мен бу бойнузларгъа бакъкъанда, оларнынъ арасындан даа кучюк бир башкъа бойнуз чыкъты, ве онынъ огюнде учь эвельки бойнуз тамырынен чыкъарылгъан эди. Кучюк бойнузнынъ адамнынъ киби козьлери ве къопай лаф эткен бир агъзы бар эди.


ве манъа бойле деди: – Мына, Алла ачувы куньлерининъ сонъкилеринде не оладжагъыны санъа айтаджагъым. Бу вакъиалар заманнынъ ахыр-сонъунда, белли бир вакъытта оладжакъ.


Къочкъарнынъ куньбатышкъа, шимальге ве дженюпке тараф тюрткенини корьдим. Ич бир айван онъа къаршы турамай эди, кимсе ондан къуртарамай эди. Къочкъар истегенини япты ве даа къуветлешти.


Мен бу топракъта даа бир чобанны къояджагъым. О, олеяткъанларнынъ къасеветини чекмейджек, яш къозучыкъларны къыдырмайджакъ, хасталарны бакъмайджакъ, сагъламларгъа аш бермейджек, лякин семиз къойларнынъ тырнакъларыны къопараджакъ ве этини ашайджакъ.


Мен Озь-Озюмден ич бир шей япып оламайым. Насыл эшитсем, ойле суд этем. Меним судум адалетлидир, чюнки Мен Озь истегенимни дегиль, Мени Ёллагъаннынъ истегенини беджермеге истейим.


Мен Озь истегимни дегиль, Мени ёллагъан Бабамнынъ истегини беджермек ичюн коктен тюштим.


Сен Озь къудретинънен ве ираденънен эвельден бельгилеген ишлернинъ эписини беджердилер.


Алланъыз олгъан РАББИ – аллаларнынъ Алласы, раббилернинъ РАББИсидир, улу, къудретли ве къоркъунчлы Алладыр! О адамларнынъ бетине бакъмай, къапарлар алмай,


Ич кимсе сизлерни чешит тюрлю ёлларнен алдатмасын. Башта Алладан вазгечюв вакъты келеджек, ве олюм огълу, къанунсыз ишлер япкъан адам пейда оладжакъ.


О, эр шейге къаршы чыкъаджакъ, озюни «Алла» ве «азизлик» адлангъан эр шейден юксельтеджек ве Алланынъ Сарайында озюни отуртып, озюни Алла деп, косьтереджек.


Сонъ къанунсыз ишлер япкъан пейда оладжакъ, лякин Рабби Иса келип, Озюнинъ нефесинен оны ольдюреджек, корюнишинен онынъ къуветини ёкъ этеджек.


– Аллаларнынъ Алласы – РАББИ, аллаларнынъ Алласы – РАББИдир! О, биле, эм Исраиль де бильсин! Эгер биз бугунь РАББИге къаршы турып, ондан юзюмизни чевирсек, РАББИ бизни бугунь аджымасын!


Лякин единджи мелек боразан чалгъан куню Алланынъ сырлы иши беджериледжек, Озь къулларына пейгъамберлерге эвельден айтылгъаны ерине келеджек.


Къадынгъа буюк къарталнынъ эки къанаты берильди, ве о, озь ерине сахрагъа учып барды ве о ерде учь бучукъ йыл йыландан сакъланып бакъыла эди.


Аждерха денъиз ялысында турды. Мен бакъсам, апансыздан еди башлы, он бойнузлы бир кийик айванны денъизден чыкъаяткъаныны корьдим. Бойнузларында он дане тадж бар эди, башларында куфюр адлар язылгъан эди.


Алла оларнынъ юрегине Озь ниетини беджермек истегини къойгъан, шунынъ ичюн олар бир олып, Алланынъ ниетини беджереджек, падишалыкъ япмагъа озь акъкъыны айвангъа береджек ве Алланынъ сёзлерини ерине кетиреджеклер.


Ондан сонъ мелек меним рухумны сахрагъа алып кетти. О ерде мен ачыкъ къырмызы бир айван устюнде отургъан къадынны корьдим. Айваннынъ еди башы, он бойнузы бар эди, озю исе куфюр адларнен толу эди.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan