31 Онынъ ордусы Азиз Ернинъ дагъ къалесини арамлайджакъ, куньделик къурбаныны токътатаджакъ ве пис арамлыкъны къояджакъ.
Олар Мени ташлап кеттилер, бу ерни ябанджы бир ерге чевирдилер; озьлерине, деделерине ве Ехуда падишаларына белли олмагъан башкъа аллаларгъа бу ерде къокъулы отларны якътылар; бу ерни къабаатсызларнынъ тёкюльген къанына толдурдылар.
– Ехуда огъуллары козюм огюнде яман шейлер япты, – дей РАББИ. – Адымнен адлангъан Эвимде пис шейлерни къойдылар ве оны арамладылар,
Душман энъ къыйметли шейлерине къолуны узатты; О, коре ки, Мукъаддес Ерине миллетлер кирелер; Сен исе, я Рабби, Сенинъ джемаатынъда олмагъа оларгъа разылыкъ бермединъ.
Рабби къурбан ерини ред этти, Мукъаддес Еринден вазгечти; къавийлештирильген сарайларынынъ диварларыны душманларынынъ къолуна берди; РАББИнинъ Эвинде олар байрам куню дайын шамата эттилер.
РАББИ оларгъа: – Эвни арамланъыз, азбарларыны олюлерге толдурынъыз. Айды, кетинъиз! – деди. Олар чыкъып кеттилер ве шеэрдеки адамларны ольдюрип башладылар.
Куньделик къурбанлары токътатылгъан ве пис арамлыкъ къоюлгъан сонъ, 1 290 кунь кечеджек.
О, пек кучьлю оладжакъ, лякин кучю – озюнинъ кучю дегиль. О, дешетли зарар кетиреджек ве эр истеген шейни беджереджек. О, эм кучьлю адамларны, эм азиз халкъны ёкъ этеджек.
Акъшамлар ве сабалар акъкъында руя керчектир. Лякин бу руя гизли олсун, чюнки о, даа чокъ вакъыт ичинде ерине кельмейджек.
Келеджек ёлбашчы чокъ халкъларнен еди йылгъа бирлешеджек. Учь бучукъ йылдан сонъ о, къурбанларны ве бахшышларны кетирмеге ёл бермейджек. Азиз Ернинъ яхшы корюнген бир еринде о, пис арамлыкъны ерлештиреджек, лякин сонъунда Алла, Озь эвельки къарарына коре, ёкъ этиджининъ башына беля тюшюреджек.
Исраиллилер чокъ вакъыт ичинде падишасыз, ёлбашчысыз яшайджакъ. Оларнынъ не къурбанлары, не къурбан ери, не эфод, не эв путлары оладжакъ.
Шунынънен, Даниял пейгъамбер айткъан «пис арамлыкъ» Азиз Ерде тургъаныны корьсенъиз (окъугъан адам озю анъласын!),
Эгер «пис арамлыкъ» ляйыкъ олмагъан ерде тургъаныны корьсенъиз (окъугъан адам озю анъласын!), Еудиеде олгъан адамлар дагъларгъа къачсынлар.
– Ерусалимни ордулар сарып алгъаныны корьгенде, билинъиз: шеэрнинъ гъайып оладжакъ вакъты якъынлашкъан.
Сен корьген он бойнуз – он падишадыр. Олар падишалыкъны даа къолгъа алмадылар. Олар айваннен берабер падиша олып, бир саатлыкъ акимликни аладжакълар.