21 Сонъ онынъ ерине урьмет этильмеген адам падиша оладжакъ. Онъа ич кимсе падишалыкъ сайгъысыны косьтермейджек. Аманлыкъ вакътында келип, о, ялан ярдымынен падишалыкъны эльге аладжакъ.
Башкъа аллаларгъа инангъанларнынъ дертлери чокълашсын! Олар къан тёкип, ичерлик бахшышларыны кетирелер; мен исе буны япмам, агъзымдан оларнынъ адлары биле чыкъмаз.
Бир даа акъылсызгъа «мырза», алчакъ кишиге де «намуслы адам» айтмайджакълар.
Онынъ ерине келеджек падиша падишалыгъынынъ дюльберлигини сыдырмакъ ичюн берги топлайыджыны ёллайджакъ. Бир къач вакъыт ичинде бу падиша ёкъ этиледжек. О, не адамларнынъ козю огюнде, не дженкте гъайып оладжакъ.
Шималь падишасы Алланынъ васиети саймагъан адамларны ялтакълыкънен озюне чекеджек, амма Алласыны бильген адамлар кучьлю олып, онъа къаршы тураджакъ.
Азап чеккен вакъытларында олар азачыкъ ярдым кореджеклер. Чокъ адам, темиз юрекли олмайып, оларгъа къошуладжакъ.
Лякин къызнынъ тамырындан олгъан бири келеджек. О, шималь падишасынынъ ордусына уджюм этип, къалесини аладжакъ. Оларгъа къаршы чыкъып, о, енъеджек
Сен корьген терегинъ балабан осип ве къавий олып, юксеклигинен кокке тийген ве бутюн ер юзюнде корюнген эди.
Мен бу бойнузларгъа бакъкъанда, оларнынъ арасындан даа кучюк бир башкъа бойнуз чыкъты, ве онынъ огюнде учь эвельки бойнуз тамырынен чыкъарылгъан эди. Кучюк бойнузнынъ адамнынъ киби козьлери ве къопай лаф эткен бир агъзы бар эди.
Падишалыкъларынынъ сонъу келеяткъанда, акъсызлыкъ эр ерде даркъалгъанда, мераметсиз ве алдатмагъа уста бир адам падиша оладжакъ.
Айнеджиликнен ве алдавнен о, истеген эр шейни беджереджек ве озюни пек юксек тутаджакъ. Хабери олмагъан адамларны о, ёкъ этеджек ве раббилернинъ Раббисине къаршы биле чыкъаджакъ, амма озю ёкъ этиледжек, лякин адам къолундан дегиль.
Бойнузларнынъ биринден башкъа бир кучюк бойнуз чыкъты ве дженюпке, куньдогъушкъа ве гузель топракъкъа догъру узанды.
Санъа исе, Ашшур, РАББИ шуны буюра: – Энди сенинъ адынъны ташыгъан эвлятларынъ олмайджакъ, таштан ве иритильген маденден япылгъан путларны алланънынъ эвинден ёкъ этеджегим, анда санъа къабир япаджагъым, ве сен масхара оладжакъсынъ.
Онъа деген эдим ки, онынъ аилесини омюрбилля джезаларым, чюнки огъулларынынъ Аллагъа къаршы куфюр сёзлер айткъаныны билип-корип, оларны токътатмады.