Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Даниял 10:16 - Мукъаддес Китап

16 Амма адам огълуна ошагъан бири дудакъларыма тийди, ве мен агъзымны ачып, лаф этип башладым. Къаршымда тургъангъа: – Эфендим! Мен корьген шей мени пек эеджанландырды, ве мен такъаттан кесильдим.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Даниял 10:16
29 Iomraidhean Croise  

Муса РАББИге: – Эй, я Раббим! Ялварам, лафым чиркин. Эр вакъыт, балалыгъымдан берли, Сен меннен, Озь къулунънен лаф этип башлагъанынъда биле, мен бойле эдим. Дудакъларым абдал, тилим де къолайсыз, – деди.


– Я Раббим! – деди Муса. – Ялварам, башкъасыны, кимни истесенъ, ёлласа.


Чокъ икмет чокъ къасевет догъурыр, бильги арттыргъан кедер де арттырыр.


Оны дудакъларыма тийдирип: – Мына, бу, агъзынъа тийди, энди къабаатынъ ёкъ олды, гунанъ да багъышланды, – деди.


Сонъ РАББИ къолуны узатып, агъзыма тийдирди ве манъа: – Иште, агъзынъа сёзлеримни къойдым, – деди.


Башлары устюндеки къуббенинъ устюнде лазурит ташындан ясалгъан бир тахтнынъ бенъзеви бар эди. Тахтнынъ бенъзеви устюнде адамгъа ошагъан бир кимсе отура эди.


Амма Мен сеннен лаф эткенде, дудакъларынъ ачыладжакъ ве сен оларгъа: «РАББИ-ТААЛЯ бойле дей…» – дейджексинъ. Ким динълесе – динълесин, ким динълемеге истемесе – динълемесин. Олар инат халкътыр.


Амма къачып къуртулгъан адамнынъ кельмесинден эвель акъшам РАББИнинъ къолу устюмде эди, ве О, саба къачакънынъ кельмесинден эвель тилимни чезди. Меним тилим чезильди, ве мен айтып башладым.


Адамнынъ айткъанларыны эшиттим, амма анъламадым, бунынъ ичюн: – Эфендим! Бунынъ сонъу не оладжакъ? – деп сорадым.


Падиша, бу терек – сенсинъ! Сен буюк ве къудретли олдынъ. Сенинъ буюклигинъ артты ве кокке етти, акимиетинъ де ернинъ кенарынадже даркъалды.


Меним (Даниялнынъ) рухум тенимде титреди, корьген руяларым мени раатсыз этти.


Мына, айтылгъан сёзлер мында бите. Тюшюнджелерим мени (Даниялны) пек раатсыз этти. Чырайым бозулды, амма айтылгъан сёзлерни мен юрегимде сакъладым.


Мен, Даниял, корьген руямнынъ манасыны тюшюнип отургъанымда, акъайгъа ошагъан бири къаршымда турды.


О мен тургъан ернинъ янына кельгенинде, мен къоркъудан бетимнен ерге йыкъылдым. О, манъа: – Инсан огълу, бу руя ахыр замангъа багълыдыр, – деди.


О меннен лаф эткенде, мен эсимни джойып, бетимнен ерге ята эдим. Лякин о манъа токъунып, мени аякъкъа турсатты


Мен, Даниял, такъаттан тюшип, бир къач кунь хаста яттым. Сонъра турып, падишанынъ ишлеринен огъраштым. Бу руя мени пек раатсызлады, мен оны анълап оламай эдим.


даа дувамны окъугъанымда, къарарнен акъшам къурбаны саатында, эвель руямда корьген, адамгъа ошагъан Джебраиль тез учып кельди ве манъа токъунды.


Шу ань Зекъарьянынъ агъзы ачылды, тили чезильди. О, лаф этип башлады, Аллагъа шукюр этти.


Мен сизни ойле бир лафкъа уста ве икметли этерим ки, сизге къаршы чыкъкъанлардан ич бириси къаршынъызгъа турып, ич бир шей айтып оламаз.


Тома Исагъа: – Меним Раббим ве меним Аллам! – деп джевап берди.


– Ёкъ, – деди о. – Мен РАББИнинъ ордусынынъ ёлбашчысы олам, онынъ ичюн мында кельдим. Ехошуа бель букип, бетини ергедже тийгизди ве: – Эфендим, къулунъа не айтарсынъ? – деди.


Лампат таякъларынынъ ортасында, табанына къадар узун урба кийген ве кокюсине алтын къушакъ такъкъан адамгъа ошагъан бириси корюнди.


Маноах РАББИге ялварып башлады: – Я Раббим! Анавы Алланынъ адамы, Сенинъ эльчинъ, кене бизге кельсин! Бизде догъаджакъ балагъа не япаджагъымызны огретсин, – деди.


Гидон джевап берип: – Багъышларсынъ, эфендим, – деди. – РАББИ бизнен олса, не ичюн биз бойле шейге огърадыкъ? Бабаларымыз бизге айткъан муджизелер къайда? Бабаларымыз РАББИ бизни насыл Мысырдан алып чыкъкъаны акъкъында айта эдилер! Шимди исе РАББИ бизни къалдырып, мидьянлыларнынъ къолуна берди!


Гидон исе: – Багъышларсынъ, эфендим, лякин мен насыл этип Исраильни мидьянлылардан азат этейим? Союм Менашше сойлары арасында энъ сонъкиси, мен де къорантамда энъ кичиким, – деди.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan