25 бойле деди: – Ханаан лянет олсун! Озь агъаларында о, къулларнынъ къулу олсун.
РАББИ-Тааля йылангъа: – Япкъан ишинъ ичюн сен лянет оладжакъсынъ, дюньядаки бутюн эв ве кийик айванлардан ред этиледжексинъ! Къурсакъ устюнде сюйрекленеджексинъ ве омюр-билля тоз ашайджакъсынъ.
Энди сен лянетсинъ, къолунъдан тёкюльген къардашынънынъ къаныны къабул эткен топракътан ред этильгенсинъ.
Оларнынъ гъазабы, шефкъатсыз олгъаны ичюн, лянет олсун, афакъанлары, дешетли олгъаны ичюн, лянет олсун! Якъупнынъ огъуллары арасында оларны болерим, Исраиль огъуллары арасында дагъытып сеперим.
Сандыкътан чыкъкъан Нухнынъ огъуллары Шем, Хам ве Яфет эдилер. (Хам Ханааннынъ бабасы олды.)
Ханааннынъ бабасы олгъан Хам бабасынынъ чыплакълыгъыны корьди ве чыкъып эки агъа-къардашларына икяе этти.
Нух шараптан айынып, онынъ кичик огълу Хам онен нелер япкъаныны билип,
Сонъ сол тарафындакилерине: – Эй, лянетлилер! Ёкъ олунъ козюмден! Шейтангъа ве онынъ мелеклерине азырланылгъан эбедий атешке тюшюнъиз!
– Сизге керчектен догърусыны айтам, – деди Иса. – Гуна япаяткъан эр бир адам гунанынъ къулудыр.
«Ана-бабасыны урьмет этмеген адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.
Балаларынъ, топрагъынънынъ махсуллары, бузавларынъ, улакъларынъ ве къозуларынъ лянет оладжакъ.
Бунынъ ичюн лянет олунъыз! Эр вакъыт къул олып, Алламнынъ эви ичюн одун парлап, сув ташыйджакъсынъыз, – деди.
О куню де Ехошуа оларгъа бутюн джемаат ичюн ве РАББИ сайлап алгъан ерде олгъан къурбан ери ичюн одун кесмекни ве сув ташымакъны буюрды. Олар буны бу куньге къадар япалар.