20 Нух топракъны ишлемеге башлады ве юзюм багъыны сачты.
РАББИ-Тааля адамны Эдем багъчасындан къувалады. Барсын, озю асыл олунгъан топракъны ишлеп бакъсын.
Сонъ онынъ къардашыны Хабильни догъды. Хабиль къой-эчки бакъа эди, Хаин исе топракъны ишлей эди.
Ламех: «О, бизге ишимизден, РАББИ къаргъагъан топракъта агъыр хызметимизден раатлыкъ берер», – деди ве онъа Нух деген ад къойды.
Бу учеви Нухнынъ огъуллары эдилер, ве олардан бутюн ер юзю толдурылды.
Шарап ичип сархошланды ве озь чадырында чыр-чыплакъ ята эди.
Инсафлы адамнынъ агъзы – яшайыш чокърагъыдыр, яман адамнынъ агъзы исе зорбалыкъларыны гизлей.
Топрагъыны ишлеген адамнынъ ашы бол олур, бош шейлернинъ пешинден чапкъан адам исе акъылдан эксик.
Тенбельнинъ тарласы янындан ве акъылдан эксик адамнынъ юзюм багъы янындан кечкенимде,
Параны севген адам парагъа тоймаз, зенгинликни севген де къазанчындан разы олмаз. Бу да бошуна!
Эй, джанымнынъ севгиси, айт манъа, къой-эчкилеринъни къайда отлатасынъ, уйледе къаерде раатланасынъ? Не себептен аркъадашларынънынъ айванлары янында кезинип, сени къыдырайым?
Аскерге хызмети ичюн керек шейни берелер. Юзюм сачкъан адам юзюм ашай. Сюрю отлаткъан адам исе сют иче.
Ким юзюмликни сачып, бир салкъымыны узьмеген? О адам эвине къайтсын. Ёкъса о барып, дженк мейданында эляк олур, ве башкъасы юзюмлигинен файдаланыр.
Нишанлы оладжакъсынъ, лякин башкъа акъай нишанлынъны зорлап, онен ятаджакъ. Эв къурарсынъ, лякин ичинде яшамазсынъ. Юзюмлик сачарсынъ, лякин бир салкъымыны узьмезсинъ.