8 Сонъра Нух, ер юзюнден сув кеткенини бильмек ичюн, тышарыгъа гогерджинни йиберди.
тышарыгъа къаргъаны йиберди, къаргъа исе, ер къурумагъандже, де учып кетип, де артына къайтып айлана эди.
Лякин гогерджин, ер юзю аля сув астында олгъаны ичюн, къонмагъа ер тапалмайып, артына къайтты. Нух, къолуны узатып, гогерджинни сандыкъкъа алды.
– Ах, не аджайипсинъ, севгилим, не татлысынъ! Ятагъымыз – ешилликтир.
– Меним гогерджиним якъынлашылмаз ерде, юксек къаялар араларындадыр! Юзюнъни косьтер манъа, сесинъни эшиттир! Сесинъ не татлы, юзюнъ не гузельдир!
Мына, Мен сизлерни къашкъыр сюрюсине къойлар киби ёллайым. Сиз йыланлар киби акъыллы ве гогерджинлер киби саде олунъ.