7 Сонъ РАББИ деди: – Озюм яраткъан адамларны ер юзюнден къырарым: адамдан башлап айванларгъа, сюйрелип юрген махлюкъларгъа ве кок къушларына баргъандже къырарым. Мен оларны ясагъаныма пешман эттим.
РАББИ ер юзюнде адамны ясагъанына пешман этти, Онынъ юреги янды.
Ер юзюнде къыбырдагъан эр бир тири джан: эм къушлар, эм айванлар, эм махлюкълар, ве эписи адамлар ёкъ олдылар.
Еди куньден сонъ Мен ер юзюне 40 кунь ве 40 гедже девамында ягъаджакъ ягъмур ягъдырырым, ер юзюнден яраткъанларымнынъ эписини силерим, – деди.
Къурбанларнынъ мис къокъуларыны алып, РАББИ Озю-Озюне: – Энди адамлар ичюн ер юзюни къаргъамайджагъым. Оларнынъ фикирлери яшлыкътан ярамайлыкъкъа ынтылгъанына бакъмадан, Мен ер юзюнде яшагъанларнынъ эписини бир даа къырмайджагъым, – деди.
Душманларым исе тири ве кучьке тола, себепсиз мени кореджек козю олмагъанлар чокълаша.
РАББИден къоркъмакъ – куньлерни арттырмакъ, яман адамларнынъ йыллары исе къыскъадыр.
РАББИ япкъан эр шейнинъ озь макъсады бар, яман адамны биле беля куню ичюн азырлады.
Къуруп къалгъан пытакълары къопарылалар, къадынлар келип, оларны якъалар. Бу халкъ бир шейни анъламагъаны ичюн, РАББИ оны аджымайджакъ, Яратыджы мерамет эйлемейджек.
Бунынъ ичюн шу топракъ агълайджакъ, анда яшагъанларнынъ эписи такъаттан кесиледжек; эм кийик айванлар, эм коктеки къушлар, эм денъиздеки балыкълар биле гъайып оладжакъ.
РАББИ фикирни денъиштирди. – Бу шей япылмайджакъ, – деди РАББИ.
РАББИ фикирни денъиштирди. – Бу шей де япылмайджакъ, – деди РАББИ-ТААЛЯ.
РАББИнинъ гъазабы кунюнде оларны не кумюшлери, не алтынлары къуртараджакъ. РАББИнинъ ачув атеши бутюн ерни ютаджакъ. РАББИ ер юзюнде яшагъанларнынъ эписини ёкъ этеджек, оларнынъ сонъу апансыздан келеджек.
– Бу, РАББИнинъ сёзлери: Мен мытлакъа ер юзюнден эр шейни ёкъ этеджегим.
Адамларны ве айванларны, коклерде учкъан къушларны ве денъизде ялдагъан балыкъларны ёкъ этеджегим. Яман адамларны ве ёлдан ургъан эр бир шейни де ёкъ этеджегим. Мен инсаниетни ер юзюнден ёкъ этеджегим, – дей РАББИ.
Сизге яхшылыкъ япкъанда ве сизни чокълаштыргъанда, РАББИ пек севинген эди. Сизни ёкъ эткенде ве сизни къыргъанда да ойле пек севинеджек. Саип олмакъ ичюн кетеяткъан топракътан сен чекип чыкъарыладжакъсынъ.
РАББИ оны багъышламагъа истемез, онъа къаршы РАББИнинъ гъазабы ве куньджюлиги янаджакъ. Бу китапта язылгъан эписи къаргъышлар башына тюшип, РАББИ онынъ адыны ер юзюнден силип ташлар.
– Мен Шаулны падиша этип къойгъаныма пек языкъсындым, чюнки о, Менден юзюни чевирди, Меним эмиримни беджермеди, – деди. Смаил пек къасеветленди ве бутюн гедже РАББИге дувалар этти.