2 Сонъ Юсуф озь хызметчи-экимлерине бабасыны бальзамламагъа эмир этти, ве экимлер Исраильни бальзамладылар.
Якъуп бабасындан багъышлавны алгъаны ичюн, Исавнынъ оны корьмеге козю ёкъ эди, ве Исав юрегинде: «Бабама янып агълайджакъ куньлеримиз якъынлаша. Сонъ мен къардашым Якъупны ольдюририм», – деди.
Юсуф бабасынынъ устюне тюшип, оны опип окюр-окюр агълады.
Юсуф 110 яшында кечинди. Оны бальзамладылар ве Мысырда дюрбеге къойдылар.
Сонъ Асаны о озю таш ойып яптыргъан дюрбеде, Давут Шеэринде дефн эттилер. Оны чешит тюрлю къокъулы шейлер ве гузель къокъулы мельэм толу ятакъкъа къойдылар ве онынъ адына пек балабан атеш якътылар.
Къадын бу ягъны тениме тёкип, Мени дефн этмеге азырлады.
Къадын къолундан кельгенини япты, Меним тениме къокъулы ягъны сюртип, шимдиден дефн этмеге азырлады.
Раатлыкъ куню кечкен сонъ, магдалалы Мерьем, Якъупнынъ анасы Мерьем ве Саломе барып, Исанынъ тенине сюртмек ичюн къокъулы ягълар сатын алдылар.
Афтанынъ биринджи кунюнде саба эрте, къадынлар, азырлагъан къокъулы ягъларыны алып, къабирге кельдилер.
– О къадынны раатсызлама! – деди Иса. – О, бу ягъны Меним дефн этиледжек кунюм ичюн сакълады.