Башланув 49:22 - Мукъаддес Китап

²² Юсуф – махсулдар терекнинъ пытагъыдыр, чокъракъ устюнден оськен махсулдар терекнинъ пытагъыдыр. Онынъ пытакълары дивар устюнден осип кетелер.

Башланув 49:22 Iomraidhean Croise

Башланув 41:52

Экинджисине исе Эфраим деген ад берди, чюнки о: «Мен къыйналгъан топракъта Алла мени махсулдар этти», – деп айта эди.

Башланув 46:27

Мысырда догъгъан Юсуфнынъ огъуллары эки джаннен берабер, Мысыргъа кочькен Якъупнынъ эвлятлары эписи олып етмиш джандыр.

Башланув 48:1

Бу шейлерден бир къач вакъыт кечкен сонъ, Юсуфкъа: – Бабанъ хаста, – деп хабер эттилер. О, эки огълуны Менашше ве Эфраимни алып кетти.

Башланув 48:15

Исраиль Юсуфны бойле сёзлернен багъышлады: – Алла, кимнинъ козю огюнде баба-деделерим Ибраим ве Исхакъ юре эдилер, догъгъанымдан берли бугуньгедже манъа чобанлыкъ эткен Алла,

Башланув 48:16

мени эр бир яманлыкътан къуртаргъан Мелек бу огъланларны багъышласын! Олар ичюн адамлар меним адымны хатырлайджакълар, баба-деделерим Ибраим ве Исхакънынъ адларыны да хатырлайджакълар! Олар ер юзюнде чокъ сайылы олып артсынлар!

Башланув 48:5

Шимди, мен Мысыргъа кельмезден эвель Мысыр топрагъында догъгъан сенинъ эки огълунъ Эфраим ве Менашше, огъулларым Рубен ве Шимеон киби, менимки оладжакълар.

Башланув 49:23

Окъчулар онъа душманлыкъ этип ве окълар атып, уджюм эттилер.

Зебур 128:1

– Яшлыгъымдан берли манъа къаршы чокъ дженклешти, – десин Исраиль.

Зебур 128:3

Сабанджылар аркъамны сюрдилер, узун баразналар ачтылар.

Зебур 80:10

Аранъызда башкъа алла олмасын, ят халкънынъ алласына бель букме.

Ехезкель 19:11

Даллары пек къатты эди, падишаларнынъ таягъына ярады. Бол-бол япракъларнынъ устюнде о, юксекке узанды. Юксек боюнен ве бол далларынен корюмли олды.

Хошеа 13:15

Агъа-къардашлары арасында Эфраим бол къысметли олса да, шаркътан къуру рузгяр келеджек, сахрадан эскен РАББИнинъ ели котериледжек, онынъ чокъракълары къуруйджакъ, чешмелерининъ суву битеджек. Оларнынъ къыйметли шейлернинъ бутюн хазинеси тартып алынаджакъ ве бошатыладжакъ.