2 Якъупнынъ огъуллары, топланынъыз, бабанъыз Исраильни динъленъиз!
Рубен! Сен меним биринджи догъгъан огълум, меним такъатымсынъ, акъайлыгъымнынъ ильк козьайдыны, дегер ве къудретнинъ юкъары нокътасысынъ.
Къара ниетли шаатлар манъа къаршы чыкъты, бильмеген шейлерим акъкъында мени соргъугъа чекти.
Яхшылыгъыма къаршы яманлыкъ япып, джанымны оксюз къалдыралар.
Санъа омюр берген бабанъны динъле, ананъ къартайгъан сонъ, оны унутма.
Огълум! Мени бутюн юрегинъден динъле, кеткен ёлумдан козюнъни алма.
Огълум, икметиме дикъкъат эт, фикириме къулакъ ас.
Огълум, бабанънынъ буюргъаныны тут, ананънынъ огреткенини ташлама.
Огълум, айткъанларымны акъылынъда тут, эмирлеримни унутма.
Демек, балалар, динъленъиз мени, сёзлериме дикъкъат этинъиз:
Демек, балаларым, динъленъиз мени: ёлларымдан баргъанлар бахтлыдыр!
Эпинъиз топланып, динъленъиз: Олардан къайсы бири буны эвельден бильдирди? РАББИ оны севди, ве о, Вавилонгъа япмагъа истегенини беджереджек, Онынъ кучюни къасдийлилерге косьтереджек.