Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Башланув 49:10 - Мукъаддес Китап

10 Ехуданынъ къолундан акимиет таягъы тюшмез, аякъларынынъ янындан акимдарнынъ таягъы кетмез. Сонъ Шило келеджек, ве халкълар онъа боюн эгеджеклер.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Башланув 49:10
58 Iomraidhean Croise  

О, Меним Адыма Сарай къурар, ве Мен онынъ падишалыгъыны эбедий этерим.


Сенинъ сюляленъ ве падишалыгъынъ эбедиен Меним огюмде къыбырдамай тураджакъ, тахтынъ да эбедиен къаладжакъ», – дей.


ехудалылардан къалкъан ве мызракъ ташыгъан 6 800 дженкке азыр адамы бар эди;


Олар Давутнынъ янында учь кунь девамында къалдылар, ашады-ичтилер, чюнки агъа-къардашлары оларгъа эр шейни азырлагъан эдилер.


Омрю къыскъа олсун, онынъ ерине башкъасы отурсын.


Падишанынъ куньлерине куньлер къош; онынъ омрю несильден несильге девам этсин!


Мен Сенинъ Адынъа эбедиен йырлайджагъым, эр кунь адакъларымны беджереджегим!


О куню Йишайнынъ эвляды халкъларгъа котерильген байракъ киби оладжакъ; Онъа миллетлер келеджек, ве О, яшагъан ерлер шуретли оладжакъ.


Сонъки куньлерде РАББИнинъ Эви тургъан дагъ дагъларнынъ башы оладжакъ, байырлардан юксек котериледжек, ве онъа тараф бутюн миллетлер, озенлер киби, акъып кетеджеклер.


РАББИ – бизим Суд Этиджимиз, РАББИ – Къанун Бериджимиз, РАББИ – бизим Падишамыз, О – бизим Къуртарыджымыз!


– Мына – къулум! Мен оны сайладым ве онъа ярдым этем! О – джанымнынъ чырагъыдыр. Онъа Озь Рухумны бердим; О, халкъларгъа адалетликни илян этер.


Къулакъ асынъыз, яныма келинъиз; динъленъиз де, джанынъыз сагъ оладжакъ. Мен сизге эбедий васиет береджегим, Давуткъа берильген сёзлерни береджегим.


– Тур, парылда, ярыгъынъ кельди, РАББИнинъ Шурети устюнъден догъды.


Мына, РАББИ ер юзюнинъ кенарларына илян эте: – Сион къызына: «Мына, Къуртарыджынъ келеята! О, мукяфатлайджакъ, акъларыны береджек», – денъиз.


Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.


Ёлбашчысы озьлеринден бири оладжакъ, падишасы араларындан чыкъаджакъ. Оны озюме якъынлаштырырым, О да Манъа якъынлашаджакъ. Манъа озю-озюнден якъынлашмагъа кимнинъ джесюрлиги етеджек? – дей РАББИ.


Якъупнынъ ве къулум Давутнынъ эвлятларыны да ред этмейджегим, Давутнынъ эвлятларындан падишаны сайлайджагъым, ве о, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ эвлятларына башлыкъ этеджек. Мен оларны эсирликтен къайтараджагъым, оларгъа мерамет этеджегим.


Даллары пек къатты эди, падишаларнынъ таягъына ярады. Бол-бол япракъларнынъ устюнде о, юксекке узанды. Юксек боюнен ве бол далларынен корюмли олды.


Онынъ къатты пытакъларынынъ темелинден атеш кельди ве мейвасыны якъып ташлады. Падиша таягъыны япмагъа ярайджакъ къалмады устюнде бир къавий дал. Бу – бир агълав. Бу сёзлер агълав тюркюси олып къаладжакътыр.


Мен оны харап, харап, харап этерим! Къолунда суд олгъаны кельмегендже, о олмайджакъ! О заман Мен шеэрни къолуна береджегим.


Сен атешке аш оладжакъсынъ, къанынъ ерге тёкюледжек, сени бир кимсе анъмайджакъ. Мен, РАББИ, буны айттым.


Буны биль ве анъла: Ерусалимни янъыдан къурмагъа буюргъан вакътындан Месих башлыкънынъ кельгенине къадар еди кере еди йыл ве 62 кере еди йыл кечеджек. Шеэр мейданы янъыдан къуруладжакъ, ве шеэрнинъ чевре-четиндеки чукъур янъыдан къазыладжакъ. Бу къыйын заманларда оладжакъ.


Эфраим этрафымны яланнен сарды, Исраиль халкъы алдавнен Мени ортагъа алды. Ехуда исе даа Алланен, о, Азиз Аллагъа даа садыкъ.


Шимди исе, ордуларнынъ шеэри, ордуларынъны котер! Бизни алкъагъа алдылар; Исраиль ёлбашчысынынъ янагъына падиша таягъынен ураджакълар.


Мен бутюн халкъларны тепретеджегим! Эписи миллетлернинъ къыйметли шейлери мында кетириледжек! Мен бу Эвни шан-шуретнен толдураджагъым! – дей Ордуларнынъ РАББИси.


Олар белялар денъизинден кечеджек, ве денъизнинъ далгъалары ятышаджакъ, Нил дерьясынынъ бутюн терен ерлери къуруйджакъ. Ашшурнынъ къопайлыгъы азлашаджакъ, Мысырнынъ падишалыкъ таягъы алынаджакъ.


– О куню чокъ халкълар РАББИге къошуладжакъ ве Меним халкъым оладжакъ. О заман Мен аранъызда яшайджагъым. О вакъыт сиз Ордуларнынъ РАББИси мени ёллагъаныны биледжексинъиз.


Башлыкълар бу къуюны къазды, халкънынъ мырзалары оны озь акимиет таякъларынен къаздылар». Сахрадан олар Маттанагъа,


Оны корем, амма шимдилик дегиль. Онъа бакъам, амма О, якъында дегиль. Якъуптан бир йылдыз чыкъаджакъ, Исраильден бир таякъ юкселеджек. О, моавлыларнынъ кенарларыны бозаджакъ, Шетнинъ огъулларыны бутюнлей ёкъ этеджек.


Якъуптан укюмдар пейда оладжакъ, шеэрде сагъ къалгъанларны ёкъ этеджек.


Мерьем огъул догъаджакъ, ве сен Онынъ Адыны Иса къояджакъсынъ. О, Озь халкъыны гуналарындан къуртараджакъ, – деди.


Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!


Онынъ огюнде ве артында юргенлер: – Давут Огълуна шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! – деп къычыра эдилер.


Онынъ огюне эписи халкълар топланаджакълар. Чобан къойларны эчкилерден айыргъаны киби, Инсан Огълу оларны эки къысымгъа боледжек.


Мен ерден юкъарыгъа котерильгенимде, Озюме эр кесни чекеджегим.


– Оны озюнъиз алынъыз да, озь Къанунынъыз боюнджа суд этинъиз, – деди Пилат. – Бизим ич кимсени олюм джезасына бермеге акъкъымыз ёкъ, – деди онъа еудийлер.


Бу сёзлерден сонъ Пилат Исаны азат этмеге чаресини къыдырып башлады. Амма еудийлер къычырып: – Эгер Оны азат этсенъ, Сен императорнынъ досту дегильсинъ! Озюне падиша деген эр бир адам императоргъа къаршыдыр! – дедилер.


– Ёкъ эт Оны, ёкъ эт! Хачкъа мыхла! – деп къычырды олар. – Сизинъ Падишанъызны хачкъа мыхлайыммы? – деп сорады Пилат. – Императордан башкъа падишамыз ёкъ, – деди баш руханийлер.


– Барып, Силоам хавузында ювун, – деди онъа. (Силоам – «ёлланылгъан» демектир.) Кёр адам барып ювунды ве корип башлагъан козьлеринен эвине кельди.


Ешая да айта ки, Йишайнынъ союндан Бири пейда оладжакъ, миллетлерге падишалыкъ япмагъа котериледжек; халкълар Онъа ишанаджакълар.


Эпимиз Месихнинъ суд тахты огюнде тураджакъмыз ве беденде яшагъан вакъытта япкъан яхшы я да яман ишлеримизге коре акъкъымызны аладжакъмыз.


аякъларынынъ арасындан чыкъкъан эшке ве озь тапкъан уфакъ баласына яман козьлеринен бакъаджакълар. Олар, эр шейнинъ ёкъсузлыгъында, оны гизли ашамагъа ниетленеджеклер, чюнки яшагъан ерлеринъде душманынънынъ къамачавы ве сенинъ алынъ пек агъыр оладжакъ.


Белли ки, бизим Раббимиз Иса Ехуда къабилесинден келип чыкъты. Муса исе бу къабиле акъкъында айткъанда, руханийлик хызмети акъкъында ич бир шей айтмагъан эди.


Единджи мелек боразан чалды. Кокте кучьлю сеслер янъгъырады: – Бу дюньянынъ падишалыгъы Раббимизнинъ ве Онынъ Месихининъ падишалыгъы олды. О, эбедиен падишалыкъ япаджакъ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan