17 Юсуф, бабасы онъ къолуны Эфраимнинъ башына къойгъаныны корип, буны бегенмеди. О, Эфраимнинъ башындан Менашшенинъ башына къоймакъ ичюн, бабасынынъ къолуны алды.
О вакъыт Исав Ханаан къызлары бабасы Исхакънынъ юрегине ятмагъанларыны анълады.
Онынъ япкъанлары РАББИнинъ козю огюнде яманлыкъ эди, ве О, оны ольдюрди.
Лякин Исраиль озь онъ къолуны узатып, Эфраим кичик олгъанына бакъмадан, онынъ башына къойды, сол къолуны исе Менашшенинъ башына къойды. Менашше биринджи догъгъанына бакъмадан, къолларыны аселет ойле къойды.
– Ойле дегиль, бабам, – деди Юсуф. – Мына бу биринджи догъгъан огълум, онъ къолунъны онынъ башына къой.
Омрий РАББИнинъ огюнде ярамай ишлер япты, ондан эвелькилерден даа да бетер япты.
Бу иш Алланынъ козюнде ярамай бир иш эди, шунынъ ичюн О, Исраильни джезалады.
Ёкъса буны корьген РАББИ мемнюн къалмаз, душманынъа къаршы олгъан гъазабы да ятышыр.
Сонъ халкъ Аллагъа къаршы сес котерип, шикяет эткен халкъкъа чевирильди. РАББИ буны эшиткенинен, пек ачувланды, ве оларда РАББИнинъ атеши туташып, ордунынъ кенарларыны якъып ёкъ этти.
Сонъ Белам РАББИнинъ мелегине: – Гуна ишледим мен. Мени токътатмакъ ичюн ёлда тургъанынъны бильмедим. Эгер Сен буны бегенмесенъ, эвиме къайтайым, – деди.
Эгизлер даа догъмагъан, яхшы я да яман ич бир иш япмагъан эдилер, амма Алланынъ ниети адамнынъ ишлерине коре дегиль, Алланынъ сайлагъанына ве чагъыргъанына коре беджерильсин деп, Сареге бойле айтылды: «Кичкенесине буюги хызмет этеджек».
Сонъ джереп Юсуфнынъ биринджи огълу олгъан Менашшенинъ къабилесине тюшти. Дженкте джесюр олгъан Гиладнынъ дедеси Менашшенинъ огълу Макирге Гилад ве Башан шеэрлери айырылгъан эди.
Лякин РАББИ Смаилге: – Сен онынъ дюльбер къыяфетине, юксек боюна бакъма. Мен оны ред эттим. Мен адам киби бакъмайым. Адам адамнынъ юзюне бакъа, РАББИ исе юрегине бакъа, – деди.