1 Юсуф, фыравунгъа келип: – Бабам ве агъа-къардашларым къой-эчкилеринен ве туварларынен ве бутюн оларда олгъан малы-мулькюнен Ханаан топрагъындан кельдилер. Шимди олар Гошен топрагъындалар, – деди.
Гошен топрагъында яшайджакъсынъ. Эм сен, эм огъулларынъ, эм торунларынъ, эм айванларынъ, эм туварларынъ, эм бутюн сенинъ мал-мулькюнъ янымда оладжакълар.
Юсуфнынъ агъа-къардашлары кельгени акъкъындаки хабер фыравуннынъ эвине барып етти. Фыравун ве онынъ хызметчилери къувандылар.
Юсуфкъа, Гошенге ёлны косьтермек ичюн, Якъуп озюнден эвель Ехуданы ёллады. Олар Гошен топрагъына кельгенде,
Юсуф агъа-къардашларына ве бутюн бабасынынъ эвине: – Мен барып, фыравунгъа бу хаберни айтайым: «Манъа Ханаан топрагъындан агъа-къардашларым ве бабамнынъ къорантасы кельдилер. Олар къой-эчки бакъып, чобанлыкъ этелер.
сизлер: «Биз сенинъ къулларынъ, яшлыгъымыздан айванасравджылыкънен огърашамыз, эм биз, эм бабаларымыз», – деп айтынъыз. О заман сизни Гошен топрагъында ерлештирирлер. Эр къой чобаны мысырлылар ичюн арамдыр.
О куню халкъым яшагъан Гошен топрагъыны айырырым, ве анда чибинлер олмаз. О заман, Мен – РАББИ, бу топракъта олгъанымны билирсинъ.
Бурчакъ тек Исраиль огъуллары отургъан Гошен виляетинде олмады.
Керчектен де, эм адамларны азиз эткен Иса, эм де азиз олгъанларнынъ эписи – бир Бабадандыр. Шу себептен Иса оларгъа «агъа-къардашларым» демеге утанмай. О бойле дей: