30 Исраиль Юсуфкъа: – Энди, сенинъ юзюнъни, сен даа сагъ олгъанынъны корьген сонъ, манъа ольмек мумкюн, – деди.
– Етер, – деди Исраиль. – Демек, огълум Юсуф сагъ! Мен ольмезден эвель, барып онен корюшейим.
Юсуф озь арабасыны ектиртти ве, бабасы Исраильни къаршыламакъ ичюн, Гошенге кетти. Оны корьген сонъ, бойнуна сарылды ве онынъ бойнунда чокъ вакъыт агълады.
Юсуф агъа-къардашларына ве бутюн бабасынынъ эвине: – Мен барып, фыравунгъа бу хаберни айтайым: «Манъа Ханаан топрагъындан агъа-къардашларым ве бабамнынъ къорантасы кельдилер. Олар къой-эчки бакъып, чобанлыкъ этелер.