28 – Бабамыз, сенинъ къулунъ, сагъ-селямет, – дедилер олар. – Даа сагъ. Олар башларыны эгип, кене седждеге къапандылар.
– Мына биз тарлада багъ багълагъанымызда, меним багъым дос-догъру турды. Сизинъ багъларынъыз меним багъымнынъ этрафыны сарып, онъа седжде эттилер!
Юсуф эвине кирди. Агъа-къардашлар онъа бахшышларыны берип, седждеге къапандылар.
Учюнджи куню Шаулнынъ ордусындан бир адам келе – устюндеки урбасы йыртыкъ, башы устюнде топракъ бар эди. Давуткъа келип, о, бетинен ерге йыкъылып селямлашты.
Текъоалы къадын, падишагъа кирип, бетинен ерге йыкъылып селямлашты ве: – Падишам, ярдым эт! – деди.
Бат-Шева падишанынъ огюнде эгилип селямлашты. Падиша ондан: – Не ишинъ бар? – деп сорады.
Ехояданынъ олюминден сонъ, Ехуданынъ башлыкълары кельдилер ве падишанынъ огюнде бель буктилер. Падиша оларны динълеп башлады.
Муса къайнатасыны къаршыламагъа чыкъты, онъа бель букти ве оны опьти. Бири-биринен сорашкъанларындан сонъ, олар чадыргъа кирдилер.