Куньлерден биринде зиндангъа къапалгъан Мысыр падишасынынъ сакиси ве фурунджысы тюшлер корьдилер. Эр бири озь тюшюни корьди. Экиси бир геджеде корьдилер. Эр бири хусусий мана ташыгъан тюш корьди.
Ахыр-сонъу Даниял кирди. (О, алламнынъ адына багъышлап Белтешаццар деп адлангъан, ичинде мукъаддес аллаларнынъ руху булуна.) Мен онъа тюшюмни айтып бердим:
О вакъыт падишанынъ чырайы денъишти, онынъ тюшюнджелери оны шашырдылар, онынъ бель багъламлары такъаттан кесильдилер, тизлери де бири-бирине урунып башладылар.
Мен, Даниял, такъаттан тюшип, бир къач кунь хаста яттым. Сонъра турып, падишанынъ ишлеринен огъраштым. Бу руя мени пек раатсызлады, мен оны анълап оламай эдим.