19 Апайынынъ: «Сенинъ къулунъ меннен бойле япты», – деген сёзлерини эшиткен сонъ, Юсуфнынъ эфендиси гъазапланды,
Лякин мен къыямет котерип къычыргъанымда, о, урбасыны менде къалдырып, тышары чапып кетти.
Фукъарелерге бабалыкъ эте, таныш олмагъан адамнынъ давасыны гъайретнен чезе эдим.
Ярамаз падиша инсафлыларнынъ топракъ мирасы устюнде идаре этмез, ёкъса инсафлылар ярамайлыкъкъа къол урар.
Берильген бахшыш адамгъа ёл ачар ве буюк инсанларнынъ огюне алып барар.
Акимдар ялан лафкъа къулакъ асса, эписи везирлери де яман олур.
Буюк сувлар севгини сёндюрмез, дерьялар оны батырмаз. Эгер бирев бутюн байлыгъыны севги ичюн берсе биле, оны джиренчнен инкяр этеджеклер.
Мен оларгъа: «Биринджиден, къабаатлангъан адамнынъ къабаатлагъанларнен корюшмеге ве онъа юклеген къабаатлавлардан озюни къорчаламагъа имкяны олмакъ керек. Ойле олмаса, адамны къабаатлайыджыларынынъ къолуна бермеге римлилернинъ адети дегиль», – деп джевап бердим.
Шу себептен Алла оларгъа къудретли бир ялан ёллайджакъ, ве олар ялангъа инанаджакълар.