15 Мен къыямет котерип къычыргъаным ичюн, о, урбасыны менде къалдырды, къачып, тышары чапып кетти.
эвдекилерини чагъырды ве оларгъа бойле деди: – Бакъынъыз, анавы бизим устюмизден кульсюн деп, бизге еудийни кетирди. О, меннен ятмакъ ичюн кельди. Амма мен юксек сеснен къычырдым.
Апай Юсуфнынъ урбасыны эфендисининъ эвге кельмесине къадар озюнде къалдырды.
Эй, Алла, бизим Къуртарыджымыз, догъру укюм чыкъаргъанда, Сен къоркъунчлысынъ, Сен бизге джевап бересинъ. Ернинъ бутюн четлеринде, узакъ денъизлерде олгъанлар биле Санъа ишаналар.