20 Ехуда, апайдан пейини алмакъ ичюн, адулламлы достунен улакъны ёллагъанында, досту оны тапмады
Сонъ Авимелек Ибраимни озюне чагъыртып, бойле деди: – Недир бу сенинъ бизге япкъанынъ? Санъа къаршы мен насыл гуна яптым ки, сен мени ве падишалыгъымны бу буюк гунагъа батырдынъ? Сен манъа олмайджакъ шейлер яптынъ.
О заман Ехуда озь агъа-къардашларындан кетип, Хира адлы бир адулламлы янында яшамакъ ичюн ерлешти.
Сонъ Тамар кетип, бетиндеки орьтюни чыкъарып, кене озюнинъ туллукъ урбаларыны кийди.
ве о ернинъ сакинлеринден: – Ёлнынъ четинде отургъан Энаимдеки фаише къайда? – деп сорады. Лякин онъа: – Анда фаише ёкъ эди, – деп джевап бердилер.
Лякин Амноннынъ бир досту бар эди, ады Ёнадав. О, Давутнынъ агъасы Шиманынъ огълу эди. Ёнадав пек айнеджи бир адам эди.
Юреклеринъизде агъа-къардашынъызгъа къаршы душманлыкъ этменъиз. Якъын адамнынъ гунасыны онъа айтынъыз, ве сонъра онынъ гунасына къошулмазсыз.
Бу адиседен эвель бир-бирине душманлыкъта олгъан Ирод ве Пилат шу куньден башлап дост олдылар.
Шимшоннынъ апайы исе тойгъа кельген аркъадашларындан бирисининъ, киев тарафындаки шаатнынъ апайы олды.