6 Юсуф оларгъа: – Корьген тюшюмни динъленъиз, – деди.
Бир вакъыт Юсуф тюш корьди ве оны агъаларына айтып берди, олар исе онъа къаршы даа зияде нефретлендилер.
– Мына биз тарлада багъ багълагъанымызда, меним багъым дос-догъру турды. Сизинъ багъларынъыз меним багъымнынъ этрафыны сарып, онъа седжде эттилер!
Юсуф олар акъкъында корьген тюшлерини хатырлады ве оларгъа: – Сиз джасуссынъыз, – деди. – Бу мемлекетнинъ зайыф ерлерини бильмек ичюн кельдинъиз.
Ехуда Юсуфнынъ янына кельди ве: – Эфендим, афу эт. Сен фыравунгъа тенъсинъ, лякин къулунъа, къулакъларынъа бир сёз айтмагъа разылыкъ бер ве къулунъа гъазапланма.
Ётамгъа буны хабер эткенден сонъ, о, Геризим дагъынынъ тёпесине чыкъып, юксек сеснен къычырды: – Эй, Шекем сакинлери! Мени эшитинъиз, Алла да сизни эшитир!