Башланув 37:4 - Мукъаддес Китап

⁴ Агъалары, Якъуп Юсуфны олардан зияде севгенини корип, Юсуфны корьмеге козьлери ёкъ олды; олар онен достане лаф этип оламай эдилер.

Башланув 37:4 Iomraidhean Croise

Башланув 27:41

Якъуп бабасындан багъышлавны алгъаны ичюн, Исавнынъ оны корьмеге козю ёкъ эди, ве Исав юрегинде: «Бабама янып агълайджакъ куньлеримиз якъынлаша. Сонъ мен къардашым Якъупны ольдюририм», – деди.

Башланув 37:11

Агъалары Юсуфны пахылладылар, амма бабасы онынъ икяесини акъылында къалдырды.

Башланув 37:5

Бир вакъыт Юсуф тюш корьди ве оны агъаларына айтып берди, олар исе онъа къаршы даа зияде нефретлендилер.

Башланув 4:5

Хаинни ве онынъ бахшышыны исе алгъышламады. Хаин пек ачувланды, онынъ чырайы бозулды.

Башланув 49:23

Окъчулар онъа душманлыкъ этип ве окълар атып, уджюм эттилер.

Зебур 69:4

Манъа: «Аха, аха!» – дегенлер озь масхаралыгъындан утанып, арткъа чекильсинлер!

Йирмея 12:6

Эм агъа-къардашларынъ, эм бабанънынъ эви санъа хаинлик япалар, артынъдан юксек сеснен къычыралар. Санъа яхшы шейлер айтсалар биле, инанма.

Марк 3:25

Эгер бир эв озь ичинден болюнсе, о эв аякъта туралмаз.

Титке 3:3

Бир вакъытта бизлер акъылсыз, сёз динълемеген, ёлдан урулгъан адамлар эдик. Чокъ тюрлю яман истек ве зевкъларгъа къул олып, яманлыкънен ве пахыллыкънен яшай эдик, пис олып, бир-биримизни кореджек козюмиз ёкъ эди.

1 Юхан 2:11

Амма озь агъа-къардашыны кореджек козю олмагъан адам къаранлыкътадыр. О, къаранлыкъта юре ве къайда кеткенини бильмей, чюнки къаранлыкъ онынъ козьлерини кёр этти.

1 Юхан 3:10

Алланынъ балалары да, Шейтаннынъ балалары да бундан билине: догъру япмагъан эр ким, эм де озь агъа-къардашыны севмеген эр ким Алладан дегиль.

1 Юхан 3:12

Хаинге ошамайыкъ. О, ямандан эди ве озь къардашыны ольдюрди. Къардашыны не ичюн ольдюрди? Чюнки онынъ ишлери яман, къардашынынъ ишлери исе догъру эди.

1 Юхан 4:20

«Алланы севем», – деген, лякин озь агъа-къардашыны кореджек козю олмагъан адам – яланджыдыр. О, корьген озь агъа-къардашыны севмесе, корьмеген Алланы насыл севмек мумкюн?

1 Падишалар 17:28

Давутнынъ буюк агъасы Элиав, онынъ аскерлернен субет эткенини эшитип, Давуткъа пек ачувланды ве: – Сен мында не ичюн кельдинъ? О бир къач дане къой-эчкини сахрада кимге къалдырдынъ? – деп сорады. – Сенинъ къопайлыгъынъны, пис юрегинъни билем: сен дженкке бакъмагъа кельдинъ, – деди.