О кетти. Ёлда оны бир арслан расткетирип, ольдюрди. Онынъ джеседи ёлда серилип ята эди, эшеги исе янында тура эди. Арслан да джесетнинъ янында отура эди.
Сен сайлагъан ве Озюнъе чеккен адам, Сенинъ азбарларынъда яшайджакъ адам не де бахтлыдыр! Биз Сенинъ Эвинънинъ, Мукъаддес Сарайынънынъ яхшылыгъындан тояджакъмыз.